تاثیر فاکتور رشد فیبروبلاست بازی (bFGF) برمیزان آنژیوژنز سلول های بنیادی پالپ دندان منتقل شده براسکفلدهای پلیمری

Abstract

امروزه جايگزيني بافت‌هاي از دست رفته ی انساني از مهمترين دغدغه‌هاي محققين مي‌باشد. قابلیت تمایز سلول های بنیادی به انواعی از رده های سلولی و قدرت تکثیر پذیری بالای آن ها، جهت بازسازی بافت های دهان و دندان در علم دندان پزشکی به کار گرفته شده است. یکی از زمینه های اساسی در روند ترمیم و بازسازی، توجه به حفظ روند آنژیوژنز در محل تشکیل بافت می باشد. (Basic Fibroblast Growth Factor) bFGF یکی از فاکتور های تاثیرگذار در القای رگ زایی می باشد که به عنوان محرک آنژیوژنز شناخته شده است. در این مطالعه تاثیر bFGF بر میزان آنژیوژنز سلول های بنیادی پالپ دندان منتقل شده بر اسکفلد های پلیمری مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روش کار : سلول هاي بنيادي پالپ دندان به شکل آماده از مرکز سلول های بنیادی بن یاخته خریداری شد، سپس این سلول ها تا تعداد 2 میلیون عدد تکثیر داده شدند. اسکفلدهای پلیمری از جنس پلی کاپرولاکتان کیتوزان (PCL-Cs) بعد از آماده سازی در پلیت ها قرار گرفتند. در نهایت صد هزار سلول روی تمام پلیت ها منتقل شد. پلیت های حاوی اسکفلد و سلول به دو گروه کنترل (بدون محرک رشد) و گروه آزمایش (حاوی bFGF ) تقسیم شدند. بعد از 24 ساعت، به گروه های آزمایش bFGF اضافه شد. بعد از 20 روز انکوباسیون پلیت ها در انکوباتور، میزان آنژیوژنز سلول های بنیادی پالپ در حضور و عدم حضور فاکتور bFGF از طریق روش فلوسیتومتری، با بررسی مارکرهای CD31 و VEGFR2 به عنوان شاخص های آنژیوژنز ارزیابی شد و داده های بدست آمده از مطالعه، با استفاده از نرم افرار آماری SPSS.17 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: بر اساس نتایج به دست آمده از این مطالعه، سلول های بنیادی پالپ دندان انسان بر روی اسکفلد پلی مری PCL-Cs در حضور فاکتور bFGF، گیرنده های VEGFR2 و CD31 را نسبت به گروه کنترل (بدون محرک) به میزان بیشتری بیان می کنند. این اختلاف ها از لحاظ آماری کاملا معنی دار بودند.05/0P نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه، استفاده از اسکفلد پلیمری PCL-Cs در حضور فاکتور bFGF می تواند در القای تمایز سلول های بنیادی پالپ دندان به سمت سلول های کارای اندوتلیال موثر واقع گردد.