مقایسه ریزنشت اپیکالی MTA در دو روش عادی و اعمال حرارت مستقیم به روش آزمایشگاهی

Abstract

MTA (Mineral trioxide aggregate) ماده ای پرمصرف در جراحی های اندودنتیک است که خواص مطلوبی دارد. با این حال تلاش های زیادی برای بهبود خاصیت سیل کنندگی آن انجام پذیرفته است. هدف از این مطالعه مقایسه ریزنشت اپیکالی MTA در دو روش عادی و اعمال حرارت مستقیم می باشد.مواد و روش ها : در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی ، درمان ریشه 64 دندان با تكنیك استپ بك انجام گرفت. پس از پرکردن کانال ریشه، انتهای ریشه به اندازه 3 میلی متر قطع شده و حفره ای استاندارد به عمق3 میلی متر با دستگاه اولتراسونیک و تیپ اندودنتیک جهت قرار گیری MTA تهیه شد و MTA در محل قرار گرفت. سپس دندان ها به طور تصادفی به دو گروه32 تایی (روش اعمال حرارت مستقیم و روش روتین) تقسیم شدند. در گروه روش حرارتی، برنیشر با قطر مناسب پس از گرم شدن به مدت 2 ثانیه در محل قرار گرفت.سپس ریزنشت اپیکالی (به روش رنگ آمیزی با نیترات نقره) با دستگاه استریومیکروسکوپ اندازه گیری شد. داده های بدست آمده از مطالعه با استفاده از آزمون های آماری و نرم افزار SPSS.17 آنالیز شدند. مقدار P کمتر از 05/0 از لحاظ آماری معنی دار تلقی گردید.یافته ها : میانگین لیکیج در گروه روش روتین 74/553±08/1214 میکرون و در گروه اعمال حرارت مستقیم 05/336±97/670 میکرون بود. نتایج آزمون تی نشان داد که این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار است(P<0.0001 و CI=317.57 - 768.65).نتیجه گیری: ریزنشت آپیکالی MTA در گروه اعمال حرارت مستقیم تا حدود 50 درصد نسبت به گروه روش روتین، کاهش یافت.