تعیین ارتباط سن دندانی و سن تقویمی در یک جمعیت ایرانی با استفاده از روش Kvaal

Abstract

تخمین سن در افراد بالغ می تواند توسط اندازه گیری میزان کاهش در سایز حفره پالپ دندانها در نتیجه ترشح عاج ثانویه انجام شود و با توجه به اینکه تکنیک تصویربرداری CBCT دارای دقت کافی در تعیین آناتومی داخلی دندان در افراد زنده میباشد، هدف از انجام این مطالعه تعیین ارتباط سن دندانی و سن تقویمی در یک جمعیت ایرانی با استفاده از روش Kvaal و همچنین تعیین مدلی به منظور پیش بینی سن افراد می باشد.مواد و روش‌هادر این تحقیق توصیفی-تحلیلی، 114 نفر (57 مرد و 57 زن) با محدوده سنی 20 تا 80 سال وارد مطالعه شدند. در مجموع نسبت های مختلف پالپ و ریشه در 684 دندان با استفاده از نرم افزار viewer version 2.17 NNT بدست آمد. برای بررسی روابط بین سن افراد و نسبت های دندانی تعیین شده برای دندان های مربوطه آنالیز رگرسیونی توسط SPSS 16 انجام شد.یافته‌هادر تمام انواع دندانهای مورد بررسی به جز دندان لترال مندیبل میان سن و نسبت های (P) و (L) همبستگی منفی معنی دار وجود داشت(P value بیشتر از 05/0)، به این معنی که با افزایش سن نسبت های مربوطه به صورت واضحی کاهش می یابند. همچنین این ارتباط در دندان انسیزور میانی ماگزیلا و دندان کانین مندیبل بیشتر بود. در مدلی که در آن به منظور پیش بینی سن از تک تک دندان ها استفاده شد، ارتباط بدست آمده از مجموع شش دندان بیشتر بود.نتیجه‌گیریبه طور کلی یافته‌های حاصل از مطالعه حاضر نشان میدهد برای تخمین سن در پزشکی قانونی به روش Kvaal بهتر است از دندان لترال ماگزیلا و کانین مندیبل استفاده کرد.