مقایسه سطح سرمی و بزاقی ویتامین D در بیماران مبتلا به آفت دهانی راجعه با افراد سالم

Abstract

آفت راجعه دهانی(RAS) شایع‌ترین بیماری اولسراتیو مخاط دهان میباشد که با زخم‌های دردناک و گرد تظاهر یافته و با حاشیه اریتماتوز به خوبی مشخص میباشد. عوامل متعددی همانند تروما و عوامل میکروبی در افرادی که استعداد ژنتیکی دارند، به عنوان عوامل احتمالی ایجاد کننده RAS ذکر شده است. امروزه مطالعات بیشتری بر روی عوامل ایمونولوژیک به عنوان عامل ایجاد کننده RAS تأکید دارند، اما علت دقیق RAS هنوز به وضوح مشخص نگردیده است.هدف: مقایسه سطح سرمی و بزاقی ویتامین D در بیماران مبتلا به آفت دهانی راجعه با افراد سالم.مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع موردی- شاهدی بوده که در آن افراد مبتلا به آفت راجعه دهانی مراجعه كننده به بخش بیماریهای دهان دانشكده به تعداد 26 نفر و نیز 26 نفر از افراد مراجعه كننده سالم بعد از گرفتن شرح حال و معاینات لازم و تکمیل فرم رضایت نامه انتخاب شدند. سپس سطح سرمی و بزاقی ویتامین D در گروه‌های مورد مطالعه با هم مقایسه شدند.یافته‌ها: میانگین سطح سرمی ویتامین D در گروه بیمار 41/12±07/33 و در گروه سالم 30/9±89/50 بوده و این تفاوت از نظر آماری معنی دار بود (P-value<0.001). از طرفی میانگین سطح بزاقی ویتامین D در گروه بیماران برابر 01/8±36/17 و در گروه سالم 31/6±79/20 به دست آمد که این اختلاف از نظر آمای معنی دار نبود (P-value=0.09>0.05). همچنین همبستگی میان سطح سرمی و سطح بزاقی ویتامین D 56% بوده و از نظر آماری معنی دار بود (p-value<0.001).نتیجه گیری: با توجه به معنی دار بودن اختلاف سطح سرمی ویتامین D در دو گروه بیمار و سالم ، کاهش ویتامین D میتواند به عنوان یکی از علل آفت راجعه دهانی مطرح شود. همچنین میانگین سطح بزاقی ویتامین D در افراد مبتلا کمتر از افراد سالم بود ولی این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار نبود. نتایج چنین تحقیقاتی میتواند در پیشگیری و یافتن روشهای درمانی جدیدتر با استفاده از تجویز مکملهای ویتامین Dکمک کننده باشد تا بتوان سیستم آنتی اکسیدانی را در بیماران RAS بهبودبخشید.