مقایسه اثر دو داروی ایبوپروفن و آناهیل در کنترل درد پس از جراحی پریودنتال

Abstract

درد‏های پس از جراحی پریودنتال یک پدیده معمول و رایج میباشد . شدت درد بستگی به عوامل متعددی، نظیر نوع درمان¬های دندانپزشکی (جراحی، اندودنتیک، پریودنتال)، نوع جراحی پریودنتال (جراحی موکوجینجیوال ، فلپ پریودنتال، جراحی استخوان)، شرایط روحی و میزان استرس بیمار ، مدت زمان جراحی، میزان ترومای وارده به بافت ، نوع داروهای بیحسی به کار رفته دارد. بیشترین درد و احساس ناراحتی در 24 ساعت اول بعد از جراحی پریودنتال اتفاق می افتد و جز دردهای متوسط به بالا و شدید در دندانپزشکی طبقه بندی می شود. هدف از این پژوهش مقایسه اثر ضد درد 2 داروی ایبوپروفن وآناهیل پس از جراحی پریودنتال میباشد. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی به صورت متقاطع و دوسویه کور که بر روی22 بیمار که نیازمند فلپ موکوپریوستئال بدون نیاز به جراحی استخوان و یا با جراحی بسیار محدود استخوان در دو نیم فک بالا بودند انجام شد. در این مطالعه دو داروی ایبوپروفن mg400 و آناهیل500GDU، یک ساعت قبل از عمل و هر شش ساعت بعد از عمل برای بیماران تجویز گردید. داروها در دانشکده داروسازی تبریز در کپسول های مشابه و توسط نفر سوم در قوطی های یک شکل در دو گروه A و B بسته بندی شدند . برای هر بیمار ، دو جراحی در دو نیم فک بالا به فاصله زمانی چهار هفته انجام شد. برای از میان بردن اثر تنیدگی اضطراب از بیماران خواسته شد که پرسشنامه تغییر یافته اضطراب (Modifed dental anxiety Scale) را پر کنند . یافته ها: نتایج این مطالعه بیانگر این بود که بروملین کنترل درد مشابه ایبوپروفن به دنبال جراحی پریودنتال نشان داد. به علاوه تاثیر مثبت معنی داری بر کیفیت زندگی افراد تحت جراحی پریودنتال گذاشت که این نتایج می تواند توجیه کننده ی علت در نظر گرفتن آناهیل بروملین به عنوان آلترناتیو داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی به دنبال جراحی پریودنتال باشد. نتیجه گیری:نتایج نشان دادکه مصرف خوراکی داروی آناهیل درمان موثری در کاهش درد بیماران به دنبال جراحی پریودنتال بوده که این کاهش درد در مقایسه با افراد مصرف کننده ی ایبوپروفن معنی دار نیست.