ارزیابی تاثیر فضانگهدار در دوره دندانی مختلط بر روی شاخص پریودنشیم وDMFT
Abstract
در بسیاری از کودکان فضانگهدار های ثابت و متحرک استفاده می گردد. بعد از قرار دادن این فضا نگهدارها مانع جدیدی برای رعایت بهداشت و کنترل پلاک اضافه می گردد که این امر لثه را مستعد ژنژویت و دندان ها را مستعد پوسیدگی می کند. از طرفی دیگر می توان عنوان کرد که اضافه شدن اپلاینس ثابت و متحرک سبب تغییر کانتور دندان و در نتیجه عدم تمیز شدن مناسب لثه می گردد و این امر باعث افزایش التهاب و تاثیر بر روی پریودنشیوم می گردد. به همین دلیل باید به بهداشت بیماران توجه خاصی داشته باشیم تا از بروز ژنژویت و پریودنتیت جلوگیری شود. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر فضا نگهدارها بر روی شاخص های پوسیدگی و پریودنتال کودکان در دوره دندانی مختلط می باشد.مواد و روش: بیماران از بین مراجعه کنندگان به بخش سلامت دهان و دندانپزشکی اجتماعی که فضا نگهدار دریافت کردنند انتخاب شدند. بیماران می بایست فاقد هرگونه مشکلات سیستمیک، پریودنتال می بودند. در هر بیمار شاخص DMFT ، شاخص عمق پاکت، BOP و GI ثبت شد. شاخص ها قبل از قرار گیری فضانگهدار و در فاصله های زمانی 1، 3 و 6 ماه بعد از قرار دادن فضانگهدار مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفتند.نتایج: نتایج مطالعه حاضر نشان داد استفاده از فضانگهدارها اثری بر روی پوسیدگی و DMFT دندانهای پایه و تکیه گاه ندارد ولی میتواند شاخص های GI و BOP آن دندان ها را تغییر دهد. همچنین باعث افزایش عمق پاکت در ناحیه دندان مولر اول دائمی فک بالا و پایین گردد.