تأثیر درمان غیر جراحی پریودنتال بر سطوح البومین سرم در افراد دارای پریودنتیت مزمن

Abstract

البومین پروتیینی است که سطح سرمی ان در شرایط بیماری های التهابی مانند بیماری های پریودنتال کاهش پیدا می کند.هدف از این مطالعه ارزیابی تغییرات غلظت البومین سرم در بیماران با یا بدون بیماری پریودنتال قبل و بعد درمان غیر جراحی پریودنتال و ارتباط با متغیر های کلینیکی مرتبط بابیماری پریودنتال است.مواد و روش کار:20 بیمار مبتلا به پریودنتیت مزمن و 20 فرد سالم از نظر پریودنتال که به دانشکده دندانپزشکی تبریز مراجعه کرده بودند، انتخاب شدند. سطوح البومین سرم و پارامتر های کلینیکی پریودنتال (عمق پاکت، سطح اتصالات کلینیکی، شاخص لثه، شاخص خونریزی و شاخص پلاک) در baseline و 3 ماه پس از درمان غیر جراحی پریودنتال ثبت شدند. داده های بدست آمده از مطالعه با استفاده از روش های آماری توصیفی (میانگین±انحراف معیار) آنالیز شدند. جهت مقایسه سطوح البومین سرمی و پارامترهای کلینیکی، بین دو گروه کنترل و تست از Independent samples t-test و در گروه تست قبل از درمان و بعد از درمان از Paired samples t-test استفاده شد. در این مطالعه مقدار p<0.05 از لحاظ آماری معنادار تلقی شد.یافته ها: سطوح البومین سرم در بیماران دارای پریودنتیت مزمن (3.62±.11 mg/dL) بطور معنا دار کمتر از افراد پریودنتال سالم (4.17±.29mg/dL) بود. 3 ماه پس از درمان پریودنتال، سطوح البومین سرم بطور معناداری افزایش یافت (3.78±.33 mg/dL) و به نزدیکی سطح افراد پریودنتال سالم رسید. (p<0.05)نتیجه گیری: کاهش و افزایش در سطوح البومین سرم با بیماری پریودنتال و درمان پریودنتال، نشاندهنده وجود رابطه عکس بین البومین سرم و پریودنتیت مزمن است.