بررسی انگیزه ها و برنامه های آینده شغلی رزیدنت های ارتودنسی کشور و عوامل موثر بر آنها در 1394

Abstract

ارتودنسی یکی از رشته های محبوب در میان دندان پزشکان است و همه ساله در کشور ما حدود 50 نفر در بخش‌های تخصصی دانشکده های کشور پذیرش و پس از طی دورهی آموزشی به جامعهی ارتودنتیست‌های کشور میپیوندند.هدف: بررسی انگیزه‌ها، علل انتخاب رشته، برنامه‌های آتی شغلی و نظرات رزیدنت‌های ارتودنسی در خصوص این رشته و حرفه و پیشرفت های تکنیکی آن اهداف اصلی این مطالعه بود.روش اجرا: اطلاعات این مطالعه از طریق پرسشنامه متشکل از 59 سوال جمع آوری شد. پرسشنامه‌ شامل پنج بخش (به ترتیب : اطلاعات دموگرافیک، دلائل انتخاب رشته، ارزیابی کوریکولوم، برنامه ریزی شغلی و نگرش به پیشرفتهای تکنولوژیک) بود. این پرسشنامه‌ در میان دستیاران ارتودنسی سراسر کشور توزیع گردید و پس از تکمیل با پست جمع آوری شد. داده‌های کمی با روش‌های آماری student’s t-test و ANOVA و داده‌های کیفی با روش X-square آنالیز شد.نتایج: در مطالعه حاضر در مجموع 126 نفر شرکت نمودند، شرکت کنندگان دستیاران 15 دانشکدهی دارای دوره ی دستیاری ارتودنسی کشور بودند. این مطالعه نشان داد که مهمترین عوامل موثر در انتخاب رشته ارتودنسی در میان دستیاران به ترتیب استرس کمتر، علاقه به مباحث ارتودنسی و درآمد بالاتر بود. به علاوه بیش از 75% افراد شرکت کننده در این مطالعه کوریکولوم آموزشی خود را بیش از 50 % موفق میدانستند و 60 % دستیاران امتحان بورد کتبی را بیش از 50 % روش مناسبی برای سنجش سواد علمی در پایان دور تخصصی می دانستند. نیمی از دستیاران خارج از دانشکده مشغول به کار بودند و در ساعات فراغت از دانشکده کار در کلینیک یا مطب خصوصی را بر کار در کلینیک ویژه ترجیح میدادند. در مورد بحث آینده شغلی (پس از اتمام دوره دستیاری)، بیش از 60 % از دستیاران کار به عنوان «عضو هیأت علمی پاره وقت با اجاز مطب» و 28 % کار در درمانگاه یا مطب خصوصی را انتخاب نمودند، در حالیکه کمتر از 5 % ایشان کار به عنوان «عضو هیأت علمی تمام وقت بدون اجاز مطب» را انتخاب کردند. در واقع 90% افراد تصمیم داشتند که پس از اتمام دوره دستیاری به کار خصوصی بپردازند.نتیجه گیری: به طور کلی مطالعه ما نشان داد که عوامل استرس کمتر، علاقه به مباحث ارتودنسی و کسب درآمد بالاتر مهمترین عوامل تاثیر گذار در انتخاب رشته ارتودنسی به عنوان رشته تخصصی دندان پزشکان می باشد. با در نظر گرفتن نظرات دستیاران در مورد کوریکولوم آموزشی این رشته می توان تغییرات مورد نیاز جهت ارتقای کیفیت آن را ایجاد کرد. به علاوه علاقه اکثریت دستیاران به فعالیت خصوصی پس از اتمام دوره دستیاری و عدم تمایل ایشان به کسوت هیأت علمی تمام وقت، نشان دهنده نیاز اساسی به بازنگری در شرایط کاری اعضای هیأت علمی می باشد.