بررسی غیرفعال سازی نوری استرپتوکوکوس موتانس با روش فوتودینامیک تراپی با استفاده از دو فتوسنسیتیزرمتیلن بلو و ایندوسیانین گرین

Abstract

استرپتوکوکوس موتانس یکی از مهمترین نمونه های باکتریایی پوسیدگی زا در بیوفیلم مجاور ضایعات پوسیدگی است. (Photo Activated Disinfection) PAD یک روش جدید می باشد که تعداد باکتری های پوسیدگی زا را بدون عوارض جانبی کاهش می دهد. موفقیتPAD بستگی به حساسیت ارگانیسم، نوع photosensitizer، دوزهای استفاده ازphotosensitizer و عمق نفوذ لیزر دارد. در این مطالعه اثر PAD در کاهش استرپتوکوکوس موتانس با ایندوسیانین گرین در مقایسه با متیلن بلو بررسی شد.مواد و روش ها:. ابتدا سوسپانسیون استرپتوکوکوس موتانس با کدورت استاندارد معادل 5/0 مک فارلند اولیه تهیه گردید. سپس سوسپانسیون باکتریال به داخل چاهک ها منتقل شده و نمونه ها به ترتیب به 7 گروه تقسیم شدند .1:کنترل منفی، 2: متیلن بلو تنها بدون تابش لیزر 3: فقط لیزر 640 نانومتری، 4: PAD( لیزر 640 نانومتری همراه با متیلن بلو)، 5: ایندوسیانین گرین تنها بدون تابش لیزر، 6: فقط لیزر 810 نانومتری، 7: PAD (لیزر 810 نانومتری همراه با ایندوسیانین گرین). سپس سوسپانسیون باکتری حاصله از هر چاهک، کشت داده شدند. در نهایت شمارش باکتری انجام شد و داده ها با استفاده از آنالیز one way ANOVA, و Tukey test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت(P<0/05). یافته ها: تعداد کلونی های باکتریال استرپتوکوکوس موتانس بعد از فوتودینامیک تراپی با استفاده از متیلن بلو و ایندوسیانین گرین بطور معناداری کاهش یافت. بیشترین کاهش تعداد کلونی ها مربوط به ایندوسیانین گرین(همراه با فتودینامیک تراپی) بود. متیلن بلو( بدون کاربرد لیزر) نیز باعث کاهش تعداد کلونی های استرپتوکوکوس موتانس شد(البته با تاثیر کمتر نسبت به گروه هایPAD). گروه های دیگر(کاربرد لیزر تنها و ایندوسیانین گرین بدون لیزر) هیچ تاثیری در کاهش باکتری ها نداشتند. P<0/05 از لحاظ آماری معنی دار تلقی گردید.نتیجه گیری: با توجه به پارامترهای این مطالعه، به نظر می رسد فتودینامیک تراپی با استفاده از ایندوسیانین گرین نسبت به فتودینامیک تراپی با متیلن بلو در کاهش باکتری استرپتوکوکوس موتانس بعنوان فاکتور اتیولوژیک پوسیدگی دندانی موثرتر می باشد.