ر توموگرافی کامپیوتری با پرتو مخروطی شکل در بیماران مراجعه کننده به بخش رادیولوژی دانشکده دندانپزشکی تبریز در سال 94-1390

Abstract

ریشه دندانهای خلفی فک بالا در نزدیکی سینوس ماگزیلاری قرار دارند که می توانند به داخل سینوس گسترش یابند (پروتروژن داشته باشند) و مشکلاتی را حین اعمال دندانپزشکی ایجاد نمایند. در صورت استفاده از تصاویر رادیوگرافی، می توان اغلب این مشکلات را پیش بینی کرد. تصاویر دو بعدی به دلیل محدودیت هایشان، نمی توانند جزئیات دقیق و کارآمدی را در این باره به ما ارائه دهند که این موضوع، استفاده از تصاویرCone Beam Computed Tomography ،CBCT (توموگرافی کامپیوتری با پرتو مخروطی شکل) را ملزم می سازد. هدف از این مطالعه، بررسی پروتروژن ریشه های دندانهای خلفی ماگزیلا به داخل سینوس ماگزیلاری و تعیین رابطه آن با سن، جنس و سمت بود. روش کار: در این مطالعه توصیفی، 845 تصویر CBCT که در بخش رادیولوژی دانشکده دندانپزشکی تبریز تهیه شده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. چک لیست تنظیم شده برای تصاویری که با معیارهای ورود مطالعه سازگاری داشتند، تکمیل شد. مجاورت نزدیک ریشه ها به سینوس ماگزیلاری، وجود پروتروژن و مقدار پروتروژن به واحد میلی متر در تصاویر کراس سکشنال CBCT اندازه گیری شد. فاصله انتهای ریشه دارای پروتروژن با نزدیکترین دیواره سینوس ماگزیلا، در مقاطع آگزیال تعیین گردید. سپس داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی (فراوانی درصد، میانگین، انحراف معیار و رابطه مجذور کای و ...) به وسیله نرم افزار SPSS.16 مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: تعداد 165 بیمار، دارای سن 56-21 سال مورد بررسی قرار گرفتند. تعداد 345 مجاورت کامل با سینوس ماگزیلاری در 1980 ریشه بررسی شده یافت شد. تعداد 56 پروتروژن در ریشه دندانهای مولر اول و دوم فک بالا یافت شد. 40 پروتروژن در ریشه دندانهای مولر اول و دوم ماگزیلا در زنان و 16 پروتروژن در مردان وجود داشت. 30 پروتروژن در سمت راست و 26 پروتروژن، در سمت چپ حضور داشتند. نتیجه گیری: تعداد پروتروژن در گروه سنی 29-20 سال از همه سنین بیشتر بود. پروتروژن در ریشه مزیوباکال دندان مولر دوم از همه ریشه ها بیشتر بود. بیشترین میزان پروتروژن در ریشه دیستوباکال دندان مولر دوم بود. بیشترین میزان فاصله ریشه دارای پروتروژن از نزدیکترین دیواره سینوس ماگزیلا مربوط به ریشه مزیوباکال دندان مولر دوم فک بالا بود.