همبستگی نمرات ارزشیابی اساتید توسط دانشجویان در دو حیطه دروس نظری و بالینی دانشکده دندان پزشکی تبریز در سال تحصیلی 94 – 95
Abstract
امروزه ارزشیابی اساتید توسط دانشجویان به عنوان یکی از متداول ترین روش ها جهت تعیین میزان موفقیت در رسیدن به اهداف آموزشی مورد استفاده قرار می گیرد . از آنجایی که در مطالعات کمتری به همبستگی دیدگاه دانشجویان به اساتید در حیطه دروس بالینی و نظری به عنوان دو حیطه با فضای آموزشی و توانمندی های متفاوت از یکدیگر پرداخته شده است این مطالعه بدین منظور طراحی شده است .روش کار : در این مطالعه تحلیلی – مقطعی تعداد نفر از دانشجویان دوره کلینیک دانشکده دندان پزشکی تبریز که تجربه حضور هم در کلاس نظری و هم کلاس بالینی یک استاد را داشتند به روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند و از آنها خواسته شد که نظر خود را در مورد استاد مربوطه در دو بخش بالینی و نظری با پرکردن پرسشنامه ای که روایی و پایایی آن تایید شده است مشخص کنند. داده ها پس از جمع آوری توسط نرم افزار SPSS نسخه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت .یافته ها : همبستگی میان زیرحیطه های یکسان در آموزش بالینی با آموزش نظری برای زیرحیطه شیوه تدریس : /، زیرحیطه تسلط علمی : 9/، زیرحیطه اخلاق و رفتار : / و زیرحیطه نظم و مقررات : / بدست آمد. ( 0.0 > p )همبستگی بین زیرحیطه های شیوه تدریس با تسلط علمی ، شیوه تدریس با اخلاق و رفتار ، شیوه تدریس با نظم و مقررات ، تسلط علمی با اخلاق و رفتار ، تسلط علمی با نظم و مقررات و نظم و مقررات با اخلاق و رفتار در هر دو حیطه آموزشی بالای / بود که بیشترین همبستگی در آموزش بالینی میان زیرحیطه های شیوه تدریس و تسلط علمی با مقدار 9/ بود . و بیشترین همبستگی در آموزش نظری میان زیرحیطه های تسلط علمی و اخلاق و رفتار با مقدار / بود . ( 0.0 > p ) . همچنین همبستگی میان حیطه های آموزش بالینی و آموزش نظری 9/ بود . ( 0.0 > p )نتیجه گیری : همبستگی مثبت و بالایی میان زیرحیطه ها در دو حیطه بالینی و نظری مشاهده می گردد و می توان چنین استنباط کرد که با تعیین ارزشیابی اساتید در یک حیطه بالینی یا نظری می توان نتیجه ارزشیابی در حیطه دیگر را پیش بینی کرد .