اثر استفاده از داکسی سایکلین موضعی برروی متغییرهای بالینی و میزان ماتریکس متالوپروتئیناز 8 مایع شیار لثه‌ای در پریودنتیت مزمن
Abstract
هدف مطالعه حاضر ارزیابی تأثیر داکسی سایکلین موضعی (Atridox) به همراه درمان غیرجراحی پریودنتال(SRP) بر روی پارامترهای کلینیکی و میزان ماتریکس متالوپروتئیناز 8 ( (MMP-8 مایع شیار لثه ای در بیماران پریودنتیت مزمن می باشد. مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی به صورت Split Mouth و یک سوکور بوده و 32 بیمار با پریودنتیت مزمن متوسط تا شدید برای این مطالعه انتخاب شدند دو دندان با عمق پروب mm5 در یک کوادرانت بصورت تصادفی به عنوان گروه تست و دو دندان دیگر با عمق پروب مشابه در کوادرانت مقابل به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. در گروه کنترل تنها درمان غیر جراحی پریودنتال SRP) ( انجام گرفت اما در گروه تست علاوه بر درمان غیر جراحی پریودنتال ( SRP) درمان با داکسی سایکلین موضعی نیز انجام گرفت . پارامترهای کلینیکی و میزان ماتریکس متالوپروتئیناز 8 (MMP-8 ) مایع شیار لثه ای توسط روش ELISA قبل درمان و 1 و 3 ماه بعد درمان گزارش شد.یافته ها: در مطالعه حاضر همواره شاهد بهبود تمام شاخصهای بالینی و ایمونولوژیک مورد بررسی بین شروع مطالعه و زمانهای ارزیابی 1و 3 ماه بودیم (05/0>P) , کاهش آماری قابل توجهی در عمق پروب و اتصالات کلینیکی و میزان MMP-8 مایع شیار لثه ای بین گروه تست در مقایسه با گروه کنترل در زمانهای ارزیابی مشاهده شد (05/0>P).نتیجه گیری:داکسی سایکلین موضعی (Atridox) همراه با درمان غیر جراحی پریودنتال (SRP ) به صورت قابل توجهی پارامترهای کلینیکی را بهبود بخشیده و باعث کاهش میزان MMP-8 مایع شیار لثه ای گردید.