تعیین تاثیر داروی بوسپیرون بر اختلال حرکتی ناشی از6 هیدروکسی دوپامین در موش صحرائی
Abstract
مطالعات نشان ميدهد كه 5-HT (5-هيدروكسي تريپتامين، سروتونين) اثر مهاري بر روي آزاد شدن دوپامين در استرياتال دارد. گيرنده 5-HT1A به طور گسترده در سراسرعقده قاعدهاي پراكنده ميباشد و در نتيجه تحريك آنها آزاد شدن سروتونين مهار ميگردد.
هدف از اين مطالعه بررسي اثرات داروي بوسپيرون به عنوان آگونيست نسبي گيرنده
5-HT1A بر روي كاتالپسي القا شده توسط سم 6-OHDA (6-هيدروكسي دوپامين) دررتها ميباشد.
مطالعه بر روي رتهاي نر با محدوده وزني 200-180 گرم ميباشد. كاتالپسي توسط تزريق داخل يطني 6-OHDA القا ميشود و ارزيابي توسط روش Bar test در زمانهاي 60،120 و 180 دقيقه بعد از تزريق دارو انجام ميگردد. تزريق داخل صفاقي بوسپيرون با دوزهاي 5،5/7 و 10 ميليگرم بر كيلوگرم، ميزان كاتالپسي را در مقايسه با گروه كنترل كاهش داد. بعلاوه تزريق داخل بطني 8-OH-DPAT با دوز 10 ميكروگرم در هر رت به عنوان آگونيست گيرنده 5-HT1A كاتالپسي القا شده توسط نوروتوكسين را كاهش داد. اثرات بوسپيرون و8-OH-DPAT توسط NAN – 190 با دوز 10 ميكروگرم در رت به عنوان آنتاگونيست گيرنده 5-HT1A مهار شد.
مطالعات ما نشان ميدهد داروي بوسپيرون كاتالپسي را در حيوانات مدل پاركينسوني شده توسط 6-OHDA از طريق تحريك گيرنده 5-HT1A بهبود ميبخشد. از اين رو بررسيهاي بعدي بايد بر روي آشكار كردن مكانيسم دقيق تداخلات بين گيرنده 5-HT1A و گيرنده DA انجام گيرد.