بررسي اثرات ضد تهوع و استفراغ گياه Ginger officinalis در بيماران تحت درمان با رژيم هاي شيمي درماني حاوي سيس پلاتين مراجعه کننده به بخش انکولوژي مرکز آموزشي پژوهشي درماني سل و بيماري‌هاي ريوي مسيح دانشوري

Abstract

تهوع و استفراغ از عوارض بسیار شایع در بیماران مبتلا به سرطان و دریافت کننده رژیم های شیمی درمانی می باشد. برخی از عوامل شیمی درمانی مانند سیس پلاتین با دوزهای بیش ازmg50 ، تا بیش از 90 ایجاد تهوع و استفراغ می کنند. سیس پلاتین دارویی است که تخلیه معده را آهسته و سبب تجمع غذا در معده می شود، زنجبیل گیاه دارویی می باشد که سرعت تخلیه معده را افزایش می دهد. به علاوه3 HT 5از مدیاتورهای موثر در تهوع و استفراغ شیمی درمانی است و galanolactone در زنجبیل مهار کننده رقابتی گیرنده3 HT 5می باشد. مطالعات متعددی نشان داده است که زنجبیل بر روی انواع مختلف تهوع و استفراغ موثر است. طراحی مطالعه به صورت یک کارآزمایی بالینی دو سویه کور، تصادفی، کنترل شده با پلاسبو و Cross over بود که جهت بررسی اثر گیاه زنجبیل با دوز خوراکی g 1در روز و به مدت 3 روز بر روی تهوع و استفراغ حاد و تاخیری ناشی از رژیم های شیمی درمانی حاوی سیس پلاتین انجام شد. 34 بیمار واجد شرایط ورود به مطالعه پس از بررسی آزمایشات خون روتین به مدت 3 روز کپسول زنجبیل یا پلاسبو دریافت می کردند. از آنجا که مطالعه به صورت Cross over طراحی شده بود، بعد از مدت 3 هفته دوره Wash out، بیماران به گروه دیگر منتقل شده و مجددا پلاسبو یا زنجبیل دریافت می کردند. اهداف مطالعه اندازه گیری تغییرات در شدت، فرکانس و طول مدت تهوع و استفراغ حاد و تاخیری در بیماران، پس از دریافت دارو در مقایسه با پلاسبو بود که با کمک فرم استاندارد MANE(Morrow Assessment of Nausea and Emesis) انجام می گرفت. تحلیل داده ها با نرم افزار150 SPSS گرفت. برای ارزیابی تغییرات در فرکانس، شدت و طول مدت تهوع و استفراغ به ترتیب از تست x،Fishers Exact و Wilcoxon استفاده شد. آنالیز داده ها در 34 بیمار ( 25مرد و 9 زن) با میانگین سنی1246 + 5082نشان داد که تغییرات هیچ یک از متغیرها در گروه دارو در مقایسه با گروه پلاسبو از لحاظ آماری معنی دار نبود. نتایج مطالعه حاکی از این بود که بهبود معنی داری در فرکانس، شدت و طول مدت تهوع و استفراغ حا یا تاخیری در گروه دریافت کننده زنجبیل در مقایسه با پلاسبو مشاهده نشد