استفاده از روش گرانولاسیون برای بهبود خصوصیات فیزیکومکانیکی سیستم های مایع به جامد پیروکسیکام

Abstract

پیروکسیکام یکی از داروهای پرمصرف و باقدرت تسکینی بالا برای دردهای مفصلی و موضعی است ولی فراهمی زیستی و اثرات درمانی آن تحت تاثیر انحلال آن ، کاهش می یابد. لذا با توجه به جذب سریع و نفوذ پذیری بالا قابلیت مناسبی را برای تهیه فرمولاسیونهایی با سرعت انحلال بیشتر داراست. سیستم های مایع به جامد روشی جدید و قابل اعتماد جهت افزایش سرعت انحلال داروهای کم محلول می باشد. یکی از محدودیتهای این روش ریزش پذیری و پرس پذیری نا مناسب این سیستم هاست. تهیه گرانول می تواند این محدودیتها را مرتفع سازد اما این امکان وجود دارد که رهش دارو دچار اختلال گردد. هدف مطاالعه : هدف ، بهبود خاصیت ریزش پذیری و پرس پذیری سیستم مایع به جامد پیروکسیکام با استفاده از روش گرانولاسیون مرطوب یه صورتی که سرعت انحلال بهتری نسبت به اشکال دارویی رایج داشته باشد است. مواد و روش کار : برای تهیهسیستمهای مختلف مایع به جامد پیروکسیکام از آویسل به عنوان حامل ، از PG به عنوان حلال ، از سیلیکا به عنوان پوشاننده و از سدیم استارچ گلیکولات بعنوان متلاشی کننده استفاده شد. بعد از تهیه سیستم مایع به جامد در دوغلظت 10 و 50 دارو در Liquid medication با سه نوع چسباننده مختلف (محلو ژلاتینالکلی ، محلول 3 HPMC و محلول هیدروالکلی) اقدام به تهیه گرانول از سیستم گردید. ریزش پذیری سیستم با دوروش محاسبه زمان ریزش و محاسبه زاویه سکون بررسی شد و از هر فرمولاسیون قرص هایی تحت فشارهای مختلف تهیه شدو سختی و فرسایش آنها اندازه گیری شد. تست انحلال قرص ها در دو محیط SGF و SIF انجام شد. تعدادی قرص در شرایط دور از نور، رطوبت و دما به مدت شش ماه نگهداری شد و تغییرات احتمالی در نتایج هر یک از تست های فوق پس از گذشت زمان بررسی شد. یافته ها: در میان فرمولاسیون های مختلف مایع به جامد گرانول های تولید شده با چسباننده محلول هیدروالکلی در هر دو روش زمان ریزش و زاویه سکون جریان پذیری بهتری داشتند. از نظر سختی و فرسایش فرمولاسیون های تهیه شده بروش گرانولاسیون دارای نتابج قابل قبوای بودند ولی فرسایش قزص های تولید شده بروش کمپرسیون مستقیم بیش از حد مجاز بود پروفایل رهش دارو از قرص های تهیه شده با کمپرسیون مستقیم و گرانولاسیون با محلول هیدروالکلی تفاوتی با هم نداشتند (f250)ولی پروفایل رهش دارو در مورد این دو فرمولاسیون با قرص های حاصل از گرانولاسیون با محلول ژلاتین الکلی و محلول3 درصد HMPCمتفاوت بود.(f250) گذست زمان تاثیری در سختی قرص های حاصل از کمپرسیون مستقیم و تهیه شده با محلول هیدروالکلی نداشت ولی سختی قرصهای تولیدی در بدو و پس از 6 ماه در مورد قرصهای حاصل از گرانول های تولید شده با محلول ژلاتین الکلی و محلول 3 درصد HMPC کاهش معنی داری داشت . . (p0.05) نتایج تاثیر گذشت زمان بر انحلال قرصها نشان داد که در هر دو محیط SIF و SGF میزان انحلال قرصهای حاصل از گرانول تولید شده با محلول ژلاتین الکلی کاهش یافته است.(f250) نتیجه گیری : قرصهای تهیه شده بروش گرانولاسیون با محلول هیدروالکلی بر سایر فرمولاسیون ها از نظر ریزش پذیری ، سختی ، فرسایش و انحلال برتری دارد و گذشت زمان هیچ یک از فاکتورهای فوق را تحت تاثیر قرار نمی دهد