Prediction of Aqueous Solubility of Drugs and the Effect of Co_Solvents using the OSPR

Abstract

کاندیدهای دارویی که فاقد محلولیت کافی باشند هر چند در صورت داشتن اثرات خوب فارماکولوژیکی به علت جذب کم و مشکلات فرمولاسیون هرگز فرموله نشده و به بازار نمی آیند همچنین محلولیت یکی از پارامترهای مهمی است که روی خصوصیات ADME تاثیر میگذارند.بنابر این پیش بینی محلولیت پیش از سنتز یک دارو بسیار حائز اهمیت می باشد. بسیاری از داروها محلولیت کمی در آب خالص داشته و مشکلاتی را در حین فرمولاسیون ایجاد می کنند یکی از راههای افزایش محلولیت استفاده از فراکسیون های مختلف کمک حلالهاست .پیش بینی محلولیت دارو در مخلوط کمک حلال و آب نیز بسیار مفید بوده و باعث کاهش هزینه و وقت میگردد در این تحقیق ما سعی کردهایم پارامترهای مهم و موثر در محلولیت آبی (پارامترهای غیر تجربی)و پارامترهای اثر گذاربر محلولیت مخلوط آب وپلی اتیلن گلیکول 400 را بوسیله روشهای QSPR بیابیم. محلولیتها از مقالات مختلف جمع آوری شدند و پارامترهای ساختمانی بوسیله نرم افزارهای مختلف محاسبه گردیدند آنالیز داده های محلولیت به روشهای مختلفی انجام گرفت FIRM)، رگرسیون و شبکه عصبی مصنوعی).مدلهای مختلف بر اساس خطاهای محاسبه شده انتخاب گردیدند پارامترهای مهم نیز براساس میزان تکرار آنها در مدلهای مختلف مشخص گردیدند . برای تعیین محلولیت میتوان از پارامترهای ساختمانی به غیر از نقطه ذوب استفاده نمود. تعداد پیوندهای هیدروژنی هر مولکول بسیار مهم است .شاخهدار شدن اثر مثبتی روی محلولیت دارد و پارامترهایی که شاخه دار شدن را نشان میدهند، مانند 9 Xv ring،4X v pc و 10 X v ring ارتباط مستقیمی با محلولیت دارند. محلولیت با ضریب توزیع دارو در مخلوط اکتانول و آب ارتباط منفی داشته و داروهای هیدروفوبتر محلولیت کمتری دارند محلولیت در مخلوط آب و پلی اتیلن گلیکول 400 با قطبیت پذیری مشخص می شود اگر فراکسیون کمک حلال بین صفر و 25 باشد، ضریب توزیع اکتانول آب اهمیت دارد و اگر فراکسیون کمک حلال بین 5 و 1باشد اهمیت قطبیت پذیری بالا می رود.