بررسی امکان انتقال و جذب پروتئین از سلولهای آلوئولار ریه

Abstract

پروتئین هاملکولهایی هستندکهتوسط ژنهاکدشدهوازمهمترین ملکولهای ساختارسلولی بدن هستند.باتوجهبهاهمیت نقش پروتئینهادربدن،طی دهههایاخیردانشمندانازپروتئینهابه عنوان دارو برای درمان بیماریهای مختلف استفاده میکنند.باتوجهبهعدم پذیرش بالای راه تزریقی،امروزه تلاش محققان برای استفادهازراههای غیرتزریقی درتجویزسیستمیک داروهای پروتئینی شکل گرفتهاست.ازبین راههای در دسترس برای تجویز دارو،ریه واجد خصوصیات مطلوبی چون سطح جذبی بالا(100m2)،فعالیتآنزیمی پایین،ضخامت اپی تلیوم آلوئولی کم 0.10.2qm بافت عروقی گسترده وحذف متابولیسم عبوراول کبدی است کهریهراجزویکیازکاندیداهای مناسب برای تجویزسیستمیک داروهاهای پروتئینی قرارمی دهد.مکانیسم های برجسته دخیل در جذب پروتئینهااز فضای ریوی به خون هنوز در پرده ای از ابهام است ولی رنجی از پروسه ها که از انتشار ساده و غیر فعال گرفته تا انتقال فعال و زیکولهای دادوستد کننده برای این امر،متصور است.بر پایه نتایج منتشره،برای ماکروملکولهایTranscytosis KD 40مکتنیسم اصلی انتقال ولی برای ماکرو ملکولهای Transcytosis KD 40وانتشار غیر فعال بین سلولی مشترکا در انتقال به شمار میآید.Transcytosis بهاندوسیتوزبا واسطه گیرنده اطلاق می شود که خود دارای دومکانیسم بر جسته شناخته شده است که شامل انتقال توسط حفره های پوشیده شده با کلاترین و انتقال توسط سیستم کاویولی است. نتایج آزمایشات مختلف بر روی جذب داروهای پروتئینی و مطالعات انجام شده بر روی مکانیسم های انتقال سلولی مشخص کننده نقش پررنگ و زیکول های کاویولی درانتقال پروتئین هاازاپی تلیوم آلوئولاراست.براساس مطالعات انجام شده بر روی جذب داروهایی نظیر انسولین و هورمون رشدو...ازطریق اپی تلیال آلوئولی، محققان از ریه به عنوانیکی از راههای مناسب مورد استفاده در تجویز سیستمیک داروهای پروتئینی نام می برند. امروزه دانشمندان با استفاده از تکنیکهای DNA recombinant و مهندس ژنتیک و تولید پروتئین ها به روش سنتتیک سعی در بهبود اثرات درمانی و کاهش عوارض جانبی داروهای پروتئینی دارند. از طرفی دیکر با توجه به کاربردی شدن روشهایی نظیراستفادهازگیرندههای فولات یاگیرندههای لکتینی برای دارورسانی هدفمند داروهای پروتئینی،محققانامیدوارند درآیندهنزدیکازداروهای پروتئینی دردرمان مناسب وموفق بیماریهایی نظیرسرطانهاهم سود ببرند.