بررسی اثرات هیپو گلیسمیک برگ juglans regia بر روی رت های سالم و دیابتیک

Abstract

برگ گردو در طب سنتی ایران در درمان دیابت کاربرد داشته است در این مطالعه اثر کاهندگی قند خون عصاره هیدروالکلی برگ گردو در موش های صحرایی سالم و دیابتیک مورد بررسی قرار گرفت. موش های صحرایی ویستار به 2 دسته سالم و دیابتیک تقسیم و حیوانات هر دسته در گروه های 6 تایی عصاره هیدروالکلی برگ گردو را به صورت خوراکی دریافت کردند. در گروه حیوانات سالم، عصاره به صورت خوراکی با دوزهای125 ،250 ،500 ، 1000 میلی گرم بر کیلوگرم تجویز شده و سطح گلوکز خون در زمان های صفر،1 ،2 ،4 ،6 ، 8 ساعت بعد از تجویز عصاره توسط دستگاه گلوکومتر اندازه گیری شد. در گروه دیابتیک عصاره هیدروالکلی برگ گردو 48 ساعت پس از تزریق استرپتوزوتوسین در دوزهای125 ،250 ،500 ، 1000 میلی گرم بر کیلوگرم، 2 بار در روز تجویز شد. سطح گلوکز خون هر 24 ساعت توسط گلوکومتر اندازه گیری شد. در پایان نیز سطح سرمی تری گلیسیرید و کلسترول تام موش های صحرایی دیابتیک اندازه گیری گردید. تجویز خوراکی عصاره با دوزهای125 ،250 و 500 میلی گرم بر کیلوگرم در 24 ساعت پس از اولین تجویز عصاره سبب کاهش معنی داری در سطح گلوکز خون شد و این اثرات به ترتیب برای مدت72 ،48 ، 24 ساعت ادامه یافت. برعکس عصاره در حیوانات سالم اثر هیپوگلیسمیک از خود نشان نداد. نتایج این مطالعه نشان می دهد که عصاره هیدروالکلی برگ گردو در دوزهای پایین اثرات هیپوگلیسمیک قابل ملاحظه ای را در موش های صحرایی دیابتیک با استرپتوزوتوسین ایجاد می کند اما روی حیوانات سالم اثری ندارد. همچنین بررسی های انجام شده نشان می دهد که تجویز عصاره سبب تغییر معنی داری در سطح تری گلیسیرید و کلسنرول تام حیواناتدیابتیک نمی شود.