فرمولاسیونن فرآورده موضعی کافئین

Abstract

امروزه یکی از مسایلی که در امر زیبایی و تناسب اندام مشکلاتی را بوجود آورده است چاقی های موضعی و تجمع مرضی چربی در زیر پوست (سلولیت) می باشد لذا تلاشهای زیادی در جهت حل این مساله در جریان می باشد. کافئین از مهمترین مواد موثره می باشد که به تنهایی یا به همراه مواد موثره دارویی دیگر در فرآورده های کاهنده چربی های موضعی بکار برده می شود. هدف از این مطالعه تهیه یک فرمولاسین پایدار از کافئین با جذب پوستی مناسب می باشد. ابتدا محلولیت دارو در حلالهای مختلف و مخلوطهای حلال با درصدهای متفاوت مورد ارزیابی قرار گرفت. این حلالها شامل آب، اتانول، ایزوپروپیل الکل، گلیسرین و پروپیلن گلیکول بود. از روی داده های مربوط به محلولیت کافئین در حلالهای دوتایی در مرحله بعد سیستمهای حلال سه ، چهار و پنج حلالی برای فرمولاسیون پیشنهاد شد . در این مرحله تعداد 22 فرمولاسیون سه حلالی 11 فرمولاسیون چهار حلالی و 17 فرمولاسیون پنج حلالی تهیه گردید. با استفاده از سیستمهای حلال فوق و مواد ژل کننده کاربومر 934 و کربوکسی متیل سلولز ژلهای 5 کافئین تهیه شده و پایداری آنها در دو دمای 4 و 25 درجه سانتی گراد (یخچال و اتاق) به مدت دو ماه مورد بررسی قرار گرفت. پس از انجام تست پایداری تعداد 27 فرمولاسیون در دمای 25 درجه و 4 فرمولاسیون در هر دو دما کاملا پایدار باقی مانده و کریستال ایجاد نکردند. از بین اینها دو فرمولاسیون به علت دارا بودن درصد بالای کمک حلال کنار گذاشته شده و جذب پوستی دو فرمولاسیون باقیمانده جهت انتخاب فرمولاسیون نهایی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که هر دو فرمولاسیون منتخب از لحاظ میزان جذب و فلاکس قابل قبول می باشند. از بین دو فرمولاسیون منتخب sf2 بیشترین فلاکس را نشان داد . اما به دلیل زمان تاخیر زیاد sf1 بعنوان فرمولاسیون نهایی انتخاب گردید. مقایسه فرمولاسیون با نوع خارجی نشان داد که این فرمولاسیون از لحاظ فلاکس و زمان تاخیر برتر از فرمولاسیون خارجی می باشد.