کاربرد حاملهای ویروسی در ژن درمانی به منظور هدف درمانی
Abstract
امروزه هدف عمده بیشتر محققان درتحقیقات دارویی بر روی هدف درمانی متمرکزشدهاست ودراین زمینه توجه ویژهای به ژن درمانی می شودکه افقهای تازهای رادرمهاربیماریهادر مرحله ترانس کربپتومیک گشوده و به عنوان روشی قدرتمند دردرمان بیماریهاارثیو بهبود نقضهای ژنتیکی در برون تنی و درون تنی به شمار می آید.ژن درمانی در مقایسه با سایر روش های متداول دارورسانی مزیت خاصی دارد چرا که با این روش می توان حداکثر درمانی را در سلول یا بافت مورد نظر با حداقل اثرات جانبی به دست آورد.درپایان نامه حاضر هدف مافراهم نمودن منبعی برای مطالعات سلولی مولکولی و ژن درمانی است . علاوه بر این ما درباره روشهای گوناگون در ژن درمانی هدفمند از جمله حاملهای ویروسی که جهت درمان بیماریهای حادی همچون سرطان به کار رفتهاند DNA واکسنها نیز بحث کردهایم مبنای مابرای این کار استفاده از جدیدترین مطالعات چاپ شده در این باره می باشد . چون درباره داروهای هوشمند طراحی شده با روشهای نانوبیوتکنولوژی اطلاعات نوشتاری اندکی در سطح دانشکده های داروسازی وجود دارد ما تصمیم گرفتیم تا پایان نامه به شکل منبع اطلاعاتی مناسبی جهت استفاده کسانی که تمایل دارند تحقیقات عملی در این زمینه انجام دهندباشد و همچنین پاسخ گوی اشتیاق و کنجکاوی روز افزون دانشجویان داروسازی در زمینه داروهای نانوژنومیک هوشمند باشد از این رو مطلب پیش رو به درک هر چه بهتر روش عملیاتی کار کمک می کند روش کار به این صورت است که ژن یا ژنهای مورد نظر را جهت غیر فعال کردن یا تحریک کردن بیانی ژنی اولیه وارد حامل ویروسی میکنند . چرا که ویروسهای به علت خصوصیات ذاتی خود می توانند ژنها را به درون سلول یا بافت هدف انتقال دهند و اهداف درمانی مورد نظر را بر آورده سازند استفاده از ویروسها به عنوان حامل داروهایی با منشا ژنی نتایج با ارزشی را در انتقال و بیان ژن به دنبال داشته است اما ابهامات بسیاری نیز در خصوص بی خطر بودن تکنیک مطرح شده و هنوز باقی است .