بررسی فیتوشیمیایی گیاه سنبل الطیب و مقایسه اثرآن با کتامین در ایجاد تحمل ناشی از اعتیادبه مورفین

Abstract

هدف از این مطالعه شناخت اجزا و ترکیبات فراکسیون n هگزانی گیاه سنبل الطیب و بررسی اثرات کتامین NMDA)آنتاگونیست)و عصاره سنبل الطیب در تحمل نسبت به اثرات ضددردی مورفین می باشد.در مطالعه حاضر ریزوم گیاه سنبل الطیب که به عنوان بخش داروئی گیاه شناخته شدهاست ابتدا عصاره گیری و فراکسیونه گردید وسپس فراکسیون _n هگزانی مورد بررسی فیتوشیمیایی بوسیله دستگاه GC_MS قرار گرفت.نتایج آنالیز فیتو شیمیایی حاکی از آن است که این عصاره حاوی ترکیبات متعددی است.از جمله این ترکیبات Spathulenol,Valerenic acid,Valerenal و...می باشد.در بخش دیگر مطالعات گروههای مختلفی از موش های سوری نر مورفین (30mgkg,ip)یا مورفین +(30mgkg,ip)کتامین (25,50,75mgkg,ip)یا مورفین +(30mgkg,ip)عصاره سنبل الطیب (10,20,30mgkg,ip)و یا مورفین [+(30mgkg,ip)کتامین +(25mgkg,ip)سنبل الطیب ](10mgkg,ip)را به مدت 4 روز متوالی دریافت کردند.در گروه های درمانی تجویز دارو هر روز نیم ساعت قبل از تجویز مورفین صورت گرفت.تست تحمل با تجویز مورفین (9mgkg,ip)در روز پنجم نیم ساعت قبل از تست انجام گرفت.نتایج این بررسی ها نشان داد که رژیم درمانی کتامین و یا عصاره سنبل الطیب ویا تجویز توام آنها میزان تحمل را بطور معنی دار (p0.001)کاهش می دهد.مشاهدات نشان دادند که تزریق کتامین و عصاره سنبل الطیب به تنهایی یا به صورت توام تحمل به مورفین را کاهش می دهند که این اثرات را می توان به رفتار انتاگونیستی کتامین برای گیرندههای NMDA و اثرات گابانرژیکی مواد موجود در عصاره سنبل الطیب نشان داد. همچنین تجویز توام کتامین و عصاره سنبل الطیب از دو مسیر متفاوت سبب مهار پیدایش تحمل به طور معنی داری شده است.