بررسی نفوذ پذیری داروها با استفاده از تکنیک Regional in situ perfusion در ججنوم موش صحرایی

Abstract

شاخصهای فیزیکوشیمیایی مولکولهای دارویی اغلب برای پیش بینی میزان بهرهدهیدرمانی آنها کافی نیست و فاکتورهای مختلفی وجود دارند که میزان جذب داروهارا متاثر می سازند.شناخت و اندازهگیری این فاکتورها می تواند در پیش بینی میزان جذب داروها مفید باشند. به عنوان یک فاکتور پیش بینی کننده ،می تواناز نفوذپذیری رودهای نام برد که تخمینی از توانایی انتخابی اپی تلیوم رودهدرجذب گوارشی داروها را فراهم می کند .مطالعه دقیق نفوذپذیری موثر (Peff)برای داروهادرانسان عملا مشکل می باشد،بنابراین روشهای مختلف مدلهای حیوانیبهصورت in vitro وinvivo برایاین منظورابداع شدهاست.درتحقیق حاضرنفوذپذیریموثر پنج داروی سفالکسین ،آتنولول، رانیتیدین،سایمتیدین ومتیل دوپادرججنومموش صحرایی اندازهگیری شدهاست.این کاربااستفاده ازتکنیک Regional in situ perfusion بر روی موشهای صحرایی نر نژاد Wistar، با وزن حدود180250 گرم انجام شده است. برای آنالیزنمونهها نیزازروش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) استفاده شده است. نتایج شامل نفوذ پذیری موثر تعیین شده داروها در ججنومموش صحرایی می باشد که برای سفالکسین cms64 ضربدرده به توان منفی پنج،آتنولولcms 15 ،رانیتیدین cms21ضربدرده به توان منفی پنج،سایمیتیدین 48cmsضربدر ده به توان منفی پنج ومتیل دوپا cms22ضربدر ده به توان منفی پنج می باشد. نتایج بدست آمده در تحقیق حاضر نشان میدهد نفوذپذیری تعیین شده داروها با استفاده ازتکنیک Regional in situ perfusion درججنوم موش صحرایی(Rat)،رابطه قابل قبولی بانفوذپذیری این داروها (r2=0.85) و درصد فراکسیون جذبی (r2=0.96) آنها در روده انسان دارد. بنابراین می توان گفت تکنیک یاد شده تا حد زیادی معتبر می باشد به طوری که می توان با تعیین نفوذپذیری داروهای جدید در روده نفوذپذیری و درصد جذب آنها رادر روده انسان (با درصد خطای قابل قبولی) پیش بینی کرد.