فرمولاسیون دیسپرسیونهای جامد ناپروکسن و بررسی خواص فیزیکوشیمیایی آنها

Abstract

ناپروکسن یک داروی ضدالتهاب تقریبا نامحلول در آب است . یکی از روشهایی کهمی تواند باعث افزایش سرعت انحلال داروهای کم محلول درآب شود،تهیه پراکندگی جامد است. برای تهیه جامد، دارو در حاملی که محلولیت نسبتا خوبی در آب دارد،پراکنده می شود.در تحقیق حاضر،سیستم های جامدی با نسبتهای مختلف دارو حامل(05:1:،1:1و1:2) با استفاده از حاملهای ویگوم ،پودر سنجد و کراس پویدون و بکار گرفتن روش همسایش تهیه شد و خصوصیات انحلال آنها مورد بررسی قرارگرفت.مخلوطهای فیزیکی دارو حامل با نسبتهای مذکور و پودر ساییده دارو به منظوربررسی اثر روش، تهیه گردید.تداخل بین دارو و حامل با استفاده از XRD,DSC و طیف سسنجی FT_IR مورد بررسی قرار گرفت .با افزایش مقدار حامل،خصوصیات انحلال دارو بهتر می شود و در نسبت 2:1 دارو حامل سرعت انحلال به حداکثر می رسد. پودرسنجد و کراس پویدون نسبت به ویگوم اثربخشی بیشتری درافزایش سرعت انحلال دارند.