بررسی اثرات دوزهای پائین اسپیرونولاکتون خوراکی در بیماران تحت همودیالیز

Abstract

خلاصه: بیماری قلبی عروقی در بیماران همودیالیزی شایع است آلدوسترون واسطهای قوی در تغییر شکل کلاژن و فیبروزیس عضله قلبی میباشد.که اثرات آن به وسیله دوز کم اسپیرونولاکتون مهار میشودو میزان مرگ و میر به میزان زیادی کاهش مییابد.از طرفی با توجه به این که اسپیرونولاکتون قادر به افزایش +K سرمی است و مخاطرات احتمالی دارد در مطالعه حاضر جهت ارزیابی تاثیر احتمالی دوزهای mg 125وmg 25از اسپیرونولاکتون در سطح سرمی بیماران همودیالیز ابتدا 15 بیمار (8زن و7مرد) انتخاب شد و بیمارانی که داروهای ACEIs و ایندومتاسین مصرف می کردند به دلیل خطر هایپرکالمی از مطالعه حذف شدند و بیماران دریافت کننده آسپرین ( به جهت کاهش اثر اسپیرونولاکتون) از مطالعه حذف گردیدند و در آخر 10 بیمار (6زن و4مرد) که پتاسیم پایه4.2meqL را داشتند انتخاب نموده و در هفتهاول و دوم دوز 12.5mg اسپیرونولاکتون را بعداز هر جلسه دیالیز تجویز نمودیم و هفته سوم و چهارم دوز اپیرونولاکتون با مقادیر 25mg بعد از خهر جلسه دیالیز به بیماران تجویز گردید. هر هفته یک بار قبل از شروع دیالیز هفته بعدی نمونه خونی از بیماران اخذ گردید وسطح سرمی پتاسیم اندازهگیری شد.در هفته اول و دوم میانگین پتاسیم سرمی به ترتیب 3.580.25 ,3.58+0.25 و 3.700.25 ,3.70+0.25 و درطی هفته سوم و چهارم به ترتیب میانگین پتاسیم سرمی 3.750.22 ,3.75+0.22 و 3.950.19 ,3.95+0.19 شد. هیچ یک از نتایج بیشتر از 4.2meql مقدار پایه نبود، بنابراین اسپیرونولاکتون با دوز کم ( 12525میلی گرم سه بار در هفته) مقدار پتاسیم سرم را به طور معنیداری افزایش نمیدهد. این امر موجب میشود که بیماران تحت دیالیز که از بیماری قلبی عروقی رنج میبرند بتوانند همزمان با دیالیز از داروی اسپیرونولاکتون با دوز کم نیز استفاده نمایند. که این امر موجب کاهش عوارض قلبی عروقی در بیماران را سبب خواهدشد.