بررسی تاثیر اعمال حرارت بر رهش تئوفیلین از گرانولهای تهیه شده از پلیمرهای آکریلیک

Abstract

هدف از این مطالعه بررسی تاثیر اعمال حرارت بر رهش تئوفیلین هیدروکلراید، از گرانولهای تهیه شده، با استفاده از دیسپرسیونهای آبی اودراژیت بود. برای انجام اینکار ابتدا گرانول هایی به روش گرانولاسیون مرطوب، با استفاده از سه نوع مختلف دیسپرسیون آبی اودراژیت NE40D، RS30D، RL30D و دی کلسیم فسفات تهیه شد. برای بررسی رهش دارو از فرمولاسیونهای تهیه شده، از دستگاه انحلال USP استفاده شد و غلظت دارو در نمونههای برداشتی با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر UV و در طول موج 2714 نانومتر تعیین گردید. به دلیل کامل شدن رهش دارو از گرانول ها تقریبا در یک ساعت اول، جهت انجام مطالعات اعمال حرارت قرص هایی به روش کمپرسیون مستقیم تهیه شد. قرص های تهیه شده به مدت 24 ساعت تحت اعمال حرارت در دمای 50C و 70C قرار گرفتند و رهش دارو قبل و بعد از اعمال حرارت بررسی شد. نتایج تست رهش نشان داد که اعمال حرارت در دماهای بالاتر از Tg پلیمر باعث کاهش رهش دارو از ماتریکس می شود. برای تعیین دقیق مکانیسم تاثیر اعمال حرارت از دستگاههای تفرق اشعه(XPD)x، اسکن میکروسکوپ الکترونی (SEM)، DSC، FTIR استفاده شد. تصاویرSEM نشان داد که سطوح قرصها بعد از اعمال حرارت صاف تر و دارای خلل و فرج کمتری بودند. طیفهای XPD نشان دادند که درحین گرانولاسیون فرم مونو هیدراته تئوفیلین تشکیل شدهاست، اماتغییری از نظر شکل کریستالی بین قرص های کنترل و اعمال حرارت شده مشاهده نشد. طیفهای FTIR نیز تشکیل باند هیدروژنی را بین اودراژیت و دارو نشان دادند ولی تغییری در طیف قرص اعمال حرارت شده نسبت به قرص کنترل مشاهده نگردید. در طیفهای DSC، پیک مربوط به نقطه ذوب تئوفیلین حذف شده بود کهاین امر احتمالا به علت انحلال دارو در پلیمر در حین ثبت طیف DSC می باشد.