بررسی عوامل موثر دررهش دیکلوفناک سدیم از گویچه های آلرژینات آن

Abstract

دیکلوفناک سدیم یک داروی ضد التهاب غیراستروئیدی است که دارای اثرات ضددرد، ضدتب و ضدالتهاب می باشد. این دارو به شکل قرص در فواصل 68 ساعت تجویز می شود تا سطح تجویز دارو، تهیه شکل آهسته مناسب به نظر میرسد. در این تحقیق از پلیمر آلرژینات سدیم جهت طولانی نمودن دیکلوفناک سدیم در نمکهای کلسیم کلراید و آلومنیوم کلراید استفاده شده است در نهایت، اثر اعمال تغییر مقدار در پلیمر و تغییر مقدار و نوع نمک با درصدهای معین مطالعه شده است. فرمولاسیونهایی با نسبتهای مختلف آلرژینات سدیم و نمک کلرید کلسیم و کلرید آلومنیوم تهیه شدند و سرعت رهش دارو ازاین فرمولاسیونهابا استفاده از دستگاه شماره 2 فارماکوپه آمریکا به مدت 8 ساعت در محیط آب مقطر بررسی شد. به طور کلی نشان داد که با استفاده از کاتیونها میتوان رهش دیکلوفناک سدیم را از میکروکپسولهای حاوی آلرژینات بااستفادهازروش cross linking کاهش داد. نتایج حاصل از بررسی سرعت انحلال نشان داد که به علت بالا بودن ظرفیت آلومنیوم به کلسیم پلهای عرضی موجود در میکروکپسول از استحکام بیشتری برخوردار میباشد. در این مطالعه همچنین کینتیک رهش دارو از میکروکپسولها با معادلات درجه صفر، درجهاول، پپاس، ویبول و هیگوشی برازش گردید و نتایج نشان داد که در اکثریت فرمولاسیونهای مورد مطالعه سینتیک رهش دارو از معادله پپاس پیروی می کند با وجود این نتایج نشان می دهد که نمونه های حاوی کلرید کلسیم بیشتراز معادله ویبول تبعیت می کند. همچنین بررسی توان n در معادله پپاس نشان داد که در اکثریت فرمولاسیونها، nدر محدوده 055092بوده که نشانگر این است که مکانیزم رهش دارو در فرمولاسیونهایی که n نزدیک به 055 می باشد پپاس است ودر فرمولاسیونهایی که n نزدیک به 092 می باشد معادله رهش دارو ویبول می باشد.