بررسی هپاتیت نوزادی وآترزی مجاری صفراوی با رادیوداروهای 99mTCBrIDA

Abstract

آترزی مجاری صفراوی، یک بیماری ارثی با شیوع 0001 می باشد که تشخیص آن از هپاتیت نوزادی به دلیل شباهتهای بسیار زیاد دو بیماری به یکدیگر، بسیار مشکل می باشد. از آنجا که بیماران مبتلا به آترزی مجاری صفراوی را می توان با عمل جراحی درمان نمود، بنابراین تشخیص آن جهت اقدامات درمانی بسیار مهم می باشد. راههای بسیار کمی برای تشخیص این دو بیماری از یکدیگر وجود دارد، از جمله سونوگرافی، CT اسکن و بیوپسی که جملگی روشهایی کمتوان و کمدقت برای این امر بهشمار میآیند و بهتنهایی نمیتوانند این دو بیماری را از یکدیگر متمایز سازند. از طرفی اسکن رادیوایزوتوپ نیز بعنوان یکی از راههای تشخیصی مطرح است و به دلیل داشتن سرعت و دقت و ایمنی بالا، برای تشخیص بسیار حائز اهمیت میباشد. نگارهبرداری مجاریصفروای، اغلب در مواردی که بیمار دچار یرقان و هیپربیلی روبینمی است و نشانههای هپاتیت نوزادی وآترزی مجاریصفراوی را از خود نشان میدهد، از سوی پزشک درخواست میشود. تصویربرداری مجاریصفراوی بااستفاده از رادیوداروی 99mTCBrIDA بر پایه ترشح رادیودارو به مجاریصفراوی و بخش پروگزیمال رودهکوچک استوار است و در صورت نرمال بودن مجاریصفراوی، در عکس هم مجاریصفراوی و هم روده دیده میشوند. در این بررسی، در 76 بیمار مشکوک به آترزی مجاریصفراوی و هپاتیتنوزادی، اسکن رادیوایزوتوپ انجام دادیم که در نهایت 44 بیمار ( 579درصد) مبتلا به آترزی مجاریصفراوی و بقیه دچار هپاتیتنوزادی بودند. از آنجا که اسکن رادیوایزوتوپ از تازهترین روشهای تشخیص بیماریها میباشد، امیدواریم که این پایاننامه راهنمای خوبی در راستای آشنایی بیشتر با این روش ارزشمند باشد.