بررسی تاثیر کاتیونهای+AL3 و+CA3 در رهش تئوفیلین از ماتریکسهای تهیه شده با صمغهای گیاهی
Abstract
تئوفیلین از جمله داروهای بامحدوده درمانی پایین است. بنابراین سعی در کنترل رهش این داروازاشکال داروئی آن می باشد. امروزه تلاش پژوهشگران در جهت تهیه پپلیمرهای طبیعی وسالم در عین حال ارزان، در دسترس واستاندارد شده، بعنوان افزودنیهای شکل دارویی(اکسیپیان)، بجای پلیمرهای سنتتیک وپرهزینه، می باشد. صمغها نیز از جمله این مواد هستندکه بخصوص در فن آوری تهیه ماتریکسها مورد توجه قرار گرفته اند. هدف از این مطالعه ابداع روش ایجاد اتصالات متقاطع در محل(in situ cross linkage) بین رشته های پلیمری، با استفاده از کاتیونها، وصمغهای کاتیونی تراگاکانت، آکاسیاوسدیمآلژینات بعنوان سه صمغ پر مصرف در صنعت داروسازی می باشد. فورمولاسیونهای قرص تئوفیلین200 mg همراه با400 mg از صمغهای تراگاکانت، آکاسیاوسدیمآلژینات ومقادیر مختلف اما یکسان از نظر میلی اکی والان، ازALوCA، در مورد هر صمغ به روش صلایه کردن در هاون وفشارمستقیم تهیه شدند. میزان فشار وارده بر قرصهابگونه ای تنظیم شدکه سختی قرصهادر حد مورد قبول USP باشد. رهش دارو از ماتریکسهای تهیه شده طی8 ساعت در دستگاه شمارهUSP 1 درمحیط آب مقطرکنترل شد. مقدار داروی آزاد شده در محیط بااستفاده از دستگاه اسپکتروفتومترUV ومنحنی کالیبراسیون استاندارد درزمانهای مشخص، تعیین گردید. بررسی سرعت انحلال نشان می دهدکه افزودن کاتیونها به صمغها، در سه نوع صمغ موجب کاهش سرعت رهش دارواز ماتریکسها می شود(بجز در مورد آکاسیابهمراه کلسیم)، امادرموردهر صمغ مقدار میلی اکی والان مناسب از کاتیونها که کندترین سرعت رهش را باعث می شود، متفاوت خواهد بود ومقدار رهش وابسته به نوع صمغ ونوع کاتیون مورد استفاده می باشد. هر صمغ وهر کاتیون بطور اختصاصی یک غلضت مناسب کاتیون داردکه بیشترازآن مقدار سرعت رهش افزایش می یابد. مکانیسم افزایش سرعت رهش به حل شدن سریع کاتیون ونبودفرصت کافی برای ایجاد اتصالات متقاطع بین کاتیون وپلیمرآنیونی، در غلظتهای بیشتر نسبت داده می شود. در نهایت اطلاعات بدست آمده از رهش به مدل سینتیکی پپاس، هیگوشی ودرجه صفر برازش داده شد. در اکثرفرمولاسیونهاتوان مدل پپاس(1,n,0.5)(n) بدست آمد. این نتیجه نشان می دهد که در مکانیسم رهش از این ماتریکسها، هم پدیده نفوذ موثر است وهم فرسایش. با توجه به نتایج بدست آمده میتوان چنین عنوان نمودکه روش اتصالات متقاطع در محل(in situ cross linkage)، میتواند بعنوان روشی مناسب وکم هزینه در کنترل رهش دارو از اشکال داروئی مورد استفاده قرارگیرد. همچنین صمغها میتوانند در تکنولوژی ساخت ماتریکسها با توجه بیشتری مورد استفاده قرارگیرند.