بررسی اثر دستکاری سیستم سروتونرژیک مرکزی بر التهاب ناشی از کاراژنین

Abstract

التهاب حاد ناشی از کاراژنین در رده التهاب حاد میباشد که نقش سروتونین محیطی در این مدل التهابی مشخص شده است.مطالعات قبلی دراین آزمایشگاه نشان دادهاند که تخلیه سروتونین مرکزی بوسیله PCPA باعث کاهش معنی دار در پاسخ التهابی ناشی از کاراژنین میشود. این تاثیرات با تجویز سروتونین اگزوژن قابل برگشت میباشد.دراین مطالعه تاثیر افزایش غلظت سروتونین مرکزی روی شدت التهاب بررسی شده است. موشهای نر( Wizarter 250300گرم) با تزریق داخل صفاقی تیوپنتال سدیم (50 mgkg) بیهوش شده سپس در دستگاه استرئوتاکس قرارگرفتند و کانولی به صورت .i.c.v در مضز آنها جایگذاری شد. در چهارگروه موش صحرائی، سروتونین (.(300ugrat,i.c.v در زمانهای 30 دقیقه قبل، همزمان، 15 دقیقه بعد و 30 دقیقه بعد از تزریق سوسپانسیون کاراژین1 ,به موشها تجویز شده ضخامت پا در فواصل یک ساعته تا ساعت چهارم اندازهگیری شد و با گروههای کنترل و sham مقایسه گردید. تزریق سروتونین 30 دقیقه قبل از ایجاد التهاب توسط کاراژنین به صورت معنی دار (P0.001) ادم را نسبت به گروه کنترل کاهش داد. در صورتی که تزریق سروتونین به طور همزمان و در زمان 15دقیقه بعد از القاء التهاب توسط کاراژنین تاثیری برروند التهاب ایجاد شده توسط کاراژنین نداشت. تزریق سروتونین به فاصله 30 دقیقه بعد از ایجاد التهاب توسط کاراژنین نیز اثرات ضد التهابی معنی دار (P0.001) نسبت به گروه کنترل ایجاد نمود. گروه sham نیز تفاوتی معنی دارنسبت به گروه کنترل نشان نداد. با توجه به اثرات مختلف سروتونین بر روند التهاب ایجاد شده توسط کاراژنین در زمانهای مختلف به نظر میرسد که اثرات سروتونین مرکزی بر روند التهاب وابسته به زمان میباشد.