بررسی ارتباط HbA1c بامیزان تری گلیسیرید وVLDLC در افراد دیابتی نوع(II)

Abstract

بیماری دیابت وعوارض آن از علل مهم مرگ ومیر در کشورهای در حال رشد محسوب می شود. آت[وآترواسکلروزیکی از عوارض خطرناک دیابت است که به نظر می رسدغیر طبیعی بودن متابولیسم لیپیدولیپوپروتئین هایکی از علل برجسته آن می باشد. هیپر تری گلیسریدمی از طریق کاهش سطوح سرمی HDL میتواند سهمی در آترواسکلروزودرنتیجه بیماریهای قلبی وعروقی داشته باشد. در این مطالعه ارتباط هیپرتری گلیسریدمی وVLDLC باغلظت HbA1c معیارطویل المدت دیابت مورد ارزیابی قرارمی گیرد. در این مطالعه سطوح سرمی تری گلیسریدوVLDLC وغلظت خونیHbA1c در 40 نفربیمار دیابتی نوع دواندازه گیری ونتایج بدست آمده با آنهائیکه از 40 نفر فرد به ظاهر طبیعی، بدست آمده بود مقایسه گردید. تری گلیسرید تام سرم با بکارگیری روش آنزیمی استاندارد اندازهگیری وVLDL از فرمول total triglyceride5 محاسبه گردید. غلظت HbA1c به روش کالیمتری با بکارگیری واکنش تیوباربیتوریک اسیداندازهگیری شد. سطوح سرمی تری گلیسرید، VLDLC وغلظت خونی HbA1c در بیماران دیابتی بطور قابل ملاحظهای بالاتر از گروه کنترل بودPO.05)درهمه موارد). ارتباط مثبت ومعنی داری بین هیپرتری گلیسریدمی وغلظت HbA1c مشاهده گردید(r064)باتوجه به نتایج فوق ووجود ارتباط مثبت بین سطوح سرمی افزایش یافته تری گلیسریدو در نتیجه کاهش بروز عوارض دیابت از جمله آترواسکلروزگردد