مطالعه نظری پلیوینیلپیرولیدون و کاربرد آن در داروسازی

Abstract

یکی از نخستین محصول پلیمریزاسیون پلی وینیل پیرولیدون PVP محلول می باشد که در سال 1939 به ثبت رسیده است . انواع مختلف پلی وینیل پیرولیدون با وزن مولکولی کم و متوسط به روش خشک تهیه می شوند و به نام پودرهای Kollidon در داروسازی مصرف دارند . امروزه پلی وینیل پیرولیدون محلول یکی از پرکاربردترین مواد کمکی در داروسازی است . انواع PVP یا پوویدونهای مختلف با پلیمریزاسیون رادیکال آزاد وینیل پیرولیدون در آب با ایزوپروپانول به دست می آید که منجر به تولید ساختار زنجیره ای PVP می گردد . محدوده فعلی انواع پوویدون که در داروسازی مصرف می گردند دارای ارزش K مختلف می باشند ویسکوزیته محلولهای آبی انواع پوویدونها به وزن مولکولی متوسط آنها بستگی دارد. یکی از مهمترین ویژگیهای انواع پوویدون قابلیت حل شدن آنها در انواع حلالها می باشد بطوریکه آنها در حلالهایی بی نهایت هیدروفیل مانند آب تا مایعات آبگریزی مانند بوتانول حل می شوند . انواع پوویدونها به جز پوویدون K90 در حالت خالص پایداری بسیار خوبی در هنگام نگهداری دارند . میزان پایداری کمتر پوویدون K90 در مقایسه با سایر انواع ، ناشی از کاهش آهسته مقدار ارزش K می باشد . کوپولیمر وینیل پیرولیدون استات (کوپوویدون) توسط پلیمریزاسیون رادیکال آزاد 6 بخش از وینیل پیرولیدون و 4 بخش از وینیل استات در ایزوپروپانول تولید می شوند یک پلیمر محلول در آب با یک ساختار زنجیره ای می باشد . این ماده در مایعات بسیار هیدروفیل مانند آب و نیز در اکثر حلالهای هیدروفوبیک مانند بوتانول حل می شود . کاربرد کوپوویدون عمدتا" بر خواص چسبانندگی خوب و تشکیل فیلم و تمایل آن به سطوح هیدروفوبیک و هیدروفیلیک و اب پذیری نسبتا" کم آن بستگی دارد