مروری بر آیونتوفورزیس در جذب پوستی داروها

Abstract

یکی از معضلات روش های درمانی فعلی اثر گذاشتن هر داروی مصرفی بر روی تمامی سلولهای بدن، به جای تاثیر اختصاصی وانحصاری در بافت اندام مبتلا به بیماری است. ایجاد عوارض جانبی، کافی نبودن اثرات درمانی در حداقل زمان و نیاز به مصرف طولانی و مکرر داروها محققین را بر آن داشته است که روش های درمانی جدیدی را چه در زمینه ساخت داروهای جدید و چه در زمینه ساخت سیستمهای دارو رسانی نوین ابداع نمایند. یکی از قسمتهای بدن که برای این منظور امروزه مورد توجه قرار گرفته است پوست میباشد. برای مدت چندین سال پوست بعنوان موضعی و منطقهای مورد استفاده قرار میگرفت اما جدیدا" محقین تمایل دارند که از پوست برای داروسازی سیستمیک استفاده نمایند این تحقیقات منجر به دسترسی به روش آیونتوفورزیس گردید که در آن داروهای یونی و غیر یونی بدون نیاز به افزایندههای شیمیایی و بدون نیاز به افزایندههای شیمیایی و بدون توجه به سایر مولکولی آنها برای مقاصد درمانی سیستمیک از طریق پوست آزاد می گردند. یک سیستم آیونتوفورتیکی معمولا" شامل: الکترود فعال، الکترود غیر فعال، ژنراتور جریان می باشد. غشاهای مصرفی برای آزمایشات آیونتوفورتیکی در in vitro می تواند پوست حیوانات یا غشای صنعتی باشد. همچنین از انواع جریان مستیم ثابت و پالس دار و متناوب برای این منظور استفاده شده است. آیونتوفورزیس در درمان بیماریهای مختلف مثل هیپرهیدروزسیل، زگیل، التهاب، سرطان مثانه، درمان فشار خون وغیره مورد استفاده قرار گرفته و نتایج مطلوبی داشته و در این راستا داروهای متعددی مورد آزمایش قرار گرفته است که در این پایان نامه لیست گردیدهاند.