بررسی تاثیر کاتیونهای آلومینیوم و کلسیم بر رهش کلرهیدرات پروپرانولول ازماتریکس های تهیه شده ازپلیمرهای آنیونی

Abstract

در سالهای اخیر، تلاشهای زیادی جهت تهیه فرآورده های آهسته رهش صورت گرفته است. در مطالعه حاضر از تشکیل پل عرضی (CrossLinkage) بین کاتیونهای دو یا سه ظرفیتی و پلیمر آنیونی، بصورت درجا (in situ) برای آهسته کردن رهش دارو استفاده شده است. این روش برای تهیه گویچه های حاوی دارو مورد استفاده قرار گرفته است. در مطالعه حاضر سدیم کربوکسی میتل سلولز با ویسکوزیته های مختلف، تراگاکانت و آلژینات سدیم بکار رفتند و کاتیونهای استفاده شد ه +Al3 و+Ca2 می باشند. برای تهیه ماتریکس از روش صلایه سازی اجزای فرمولاسیون در هاون استفاده شد و برای مقایسه تاثیر کاتیونها دو و سه ظرفیتی بر رهش دارو، میلی اکی والان فزاینده کاتیون در فرمولاسیونها به کار رفت. برای بررسی رهش دارو، تست انحلال با استفاده از دستگاه شماره USP I در محیط آب مقطر صورت گرفت وداده های حاصل از رهش دارو به مدلهای مختلف کینتیکی برازش داده شدند. از بین پلیمرهای بکار رفته پلیمر سدیم کربوکسی متیل سلولز با ویسکوزیته پایین تر و از بین +Al3 و +Ca2 ، آلومینیوم مناسب تر تشخیص داده شدند. نتایج حاکی از این است که افزایش کاتیون با مقادیر مناسب، می تواند به عنوان روش مناسبی جهت آهسته رهش کردن دارو مورد استفاده قرارگیرد و وجود مقادیر زیادتر کاتیون در ساختمان ماتریکس ، سبب از هم پاشی آن خواهد شد. نتایج نشان می دهد که افزودن کاتیون آلومینویم به فرمولاسیونهای حاوی سدیم کربوکسی متیل سلولز ، رهش دارو آهسته تر می شود، که این امر در مورد سدیم کربوکسی متیل سلولز با ویسکوزیته پایین تر بارزتر بود. افزودن کاتیون آلومینویم به سایر پلیمرهای مورد استفاده تاثیر کمتری داشت. همین طور افزودن یون کلسیم در مورد هیچکدام از فرمولسایونها باعث کاهش رهش دارو نشد. با افزایش مقدار کاتیون به بیش از یک حد معین رهش دارو به طور انفجاری صورت میگیرد که احتمالا" به علت متلاشی شدن ساختمان ماتریکس میباشد.