بررسی فارماسیوتیکس موبرها

Abstract

هزاران سال است که روشهای دپیلاسوین شناخته شده است. یکی از آنها Rhusma بود که ترکیبی از آهک زنده و سولفید آهن آرسنیک دار به نسبت 1 به 2 می باشد. روش دیگر استفاده از آرسنیک زرد یا زرنیخ که ذاتا" تی سولفید ارسنیک است، میباشد. اما در عهد مدرن روشهای دیگری برای این منظور مورد استفاده قرار می گیرند. اولی روشهای مکانیکی است که خود شامل Electrica; Epilators, Tweezing and Waxing, Threading, Shaving و Laser می باشد. الکترولیز و لیزر از روشهای جدید هستند. دومی روشهای شیمیایی است که جزو پرمصرف ترین روشها هستند و به اشکال کرم ، ژل، لوسیون، آئروسل و ... در دسترس هستند که دارای یک ترکیب شیمیایی با قلیائیت بالا (معمولا" کلسیم تیوگلیکولات) هستند که باعث حل شدن پروتئین ساختمان مو می شود. کلسیم هیدروکساید و سدیم سیلیکات برای افزایش pH ، سدیم لوریل سولفات برای حرکت دادن فیلم محافظ سبوم از سطح مو، ستیل الکل به عنوان یک چسباننده موبر بر سطح مو و کلسیم کربنات به عنوان Filler عمل می کنند. تحقیقات نشان میدهد که در بین ترکیبات تیو ( با غلظت5 ,و 1112 =(pH،2 مرکاپتو اتانول دارای کمترین زمان دپیلاسیون می باشد. تحقیقات دیگر در مورد عوامل قلیا کننده نشان داد که سدیم هیدروکساید و لیتیوم هیدروکساید دارای کمترین زمان دیپیلاسیون هستند. همچنین تحقیقات در مورد نمک های تیوگلیکولیک اسید نشان می دهد که نمک دارای کمترین زمان دپیلاسیون هستند. همچنین تحقیقات در مورد نمک های تیوگلیکولیک اسید نشان میدهد که نمک پتاسیم و لیتیوم آن دارای کمترین زمان دپیلاسیون است. در سالهای اخیر پیشرفت هایی صورت گرفته و آن استفاده از Proteindigestingenzyms می باشد. جدیدترین متد ازاله مو Sugaring است که در سالن های زیبایی به کار می رود، بالاخره در آینده پیشرفت های جدیدی ممکن است بوسیله سعی و تلاش محققین حاصل شود.