باکتری شناسی زخمهای عفونی در بخشهای جراحی و تعیین الگوی حساسیت آنهانسبت به آنتی بیوتیکهای رایج

Abstract

عفونت زخم بعداز جراحی اثرات زیادی روی کیفیت زندگی بیمار گذاشته وبطور قابل توجهی در هزینههای مراقبت از بیمار دخالت می کند. پی آمد این ا مر افزایش درد، مراقبت از یک زخم باز عفونی و حتی در مراحل پیچیده تر مرگ بیمار را بدنبال خواهد داشت. وقوع عفونت زخم بدنبال تلقیح موضعی به تعداد کافی وغلبه بر سیستم دفاعی میزبان و تثبیت رشد با کتری ایجاد می شود. حضور اجسام خارجی ، تروما، هماتوم و غیره،اثرات اینوکولوم را افزایش می دهد، بنابراین دبریدمان جراحی و جارحی دقیق برای تقویت مکانیسم دفاعی میزبان ضروری می باشد. برای به حداقل رساندن خطر عفونت جراحی، فاکتورهای مستعد کننده بیمار باید شناسایی واصلاح گردند و بیمار قبل از جراحی تحت پیشگیری با آنتی بیوتیک قرار گیرد. فاکتورهای موثر در گسترش عفونت زخم شامل مقاومت میزبان، تکنیک جراحی ، تعداد و نوع ارگانیسم حاضر در زخم در پایان جراحی مب باشد. یکی از مهمترین فاکتورها در جهت جلوگیری از عفونت زخم مراقبت دائمی تیم جراحی از جمله، جراح می باشد. بسیاری از بیمارانی که به مدت طولانی در بیمارستان بستری می باشند یا آنهایی که بیماری زمینهای دارند تعداد ارگانیسمهای مستقردر پوستشان افزایش می یابد. مراقبت و توجه به محیط اتاق عمل مهم میباشد به ویژه برای وضعیتهایی که انتقال باکتری از راه هوا باید مورد کنترل قرار گیرد. انتخاب درمان مناسب برا ی عفونتهای بعد ازجراحی نیازمند شناخت فلور معمول ایجاد کننده عفونت عوام لضد میکروبی در دسترس والگوهای تعیین حساسیت می باشد . بنابراین هدف از این مطالعه شناخت میکروارگانیسمهای هوازی در عفونت زخمهای بعد از جراحی و تعیین الگوی حساسیت میکروبهای هوازی نسبت به آنتی بیوتیکهای رایج می باشد. برای نیل به این هدف نمونه هااز عفونتهای بعد از جراحی 40 بیمار بستری شده در بخشهای اورتوپدی مرکز آموزشی و درمانی شهدای تبریز و بخشهای اورولوژی و جراحی مرکز آموزشی و درمانی امام خمینی تبریز، طی یکسال (137980) فراهم گردید و تحت آزمایشات میکروسکپی و کشتهای هوازی قرار گرفتند. از کل نمونههای مطالعه شده 14 مورد (35,) منفی و باقیمانده 26 مورد (65,) مثبت بودند. در 15 مورد (375,) یک ارگانیسم ، در 8 مورد (20,) دو ارگانیسم و در 3 مورد (75,) سه ارگانیسم بدست آمدند. در بخشهای اورتوپدی پاتوژن عمده، استافیلوکوک اورئوس به تعداد 11 مورد (4783,) شناخته شد، در حالیکه در بخشهای اورولوژی و جراحی مرکز پزشکی امام خمینی، پاتوژن های عمده استافیلوکوک اورئوس 4 مورد (2353,) و باسیل گرم منفی غیر فرمانتاتیو آسینتوباکتر 4 مورد (2353,) شناسایی شدند. با استفاده از دیسک آنتی بیوتیکهای رایج تست تعیین حساسیت روی سوشهای هوازی ایزوله شده ما انجام گرفت. در بخشهای اورتوپدی استافیلوکوک اورئوس بیشترین حساسیت را نسبت به وانکومایسین (5454,) نشان داد ولی در سایر بخشهااستافیلوکوک اورئوس به وانکومایسین مقاوم بوده و فقط به ریفامپیسین حساسیت نشان داد. در بین باسیلهای گرم منفی جدا شده از بخشهای اورتوپدی، سوش غالب هافنیا و انتروباکترآگلومرانس، هر کدام 3 مورد (1304,) بودند که نسبت به آنتی بیوتیکهای رایج ، بالاترین حساسیت را هافنیا به سیپروفلوکساسین (100,) و انتروباکترآگلومرانس به آمیکاسین (100,) نشان دادند. باسیل گرم منفی یغر فرمانتاتیو آسینتوباکتر جدا شده از بخشای اورولوژی و جراحی امام خمینی بالاترین حساسیت را به پلی میکسین( B75,) نشان داد. نتایج نشان می دهد که با رسیدگی به بهداشت بیمارستانها و کنترل عفونت از گسترش ارگانیسمهای مقاوم به آنتی بیوتکی می توان جلوگیری به عمل آورد و نیز میران نسبتا" بالای عفونت زخم بعد از جراحی نشانگر نیاز به کنترل شدید جهت کاهش سطح آلودگی در بیمارستانها می باشد.