تاثیر ویژگیهای رئولوژیک روی یکنواختی توزیع سفیکسیم در ساشه ها
Abstract
خصوصیات رئولوژیک سفیکسیم و مواد جانبی شامل شکر، سوسپانسیون کننده، موادرنگی و طعم دهنده مورد بررسی قرار گرفته و بعد از انتخاب مناسب ترین پایه از نظر ویژگیهای رئولوژیک، گرانول های سفیکسیم با اندازه ذرهای متفاوت با پایه ها مخلوط وعلاوه بر صفات رئولوژیک، یکنواختی توزیع سفیکسیم در فرمولاسیون های مختلف با روش مندرج در USPXXIII و با استفاده از HPLC مورد مطالعه قرار گرفته است. به منظور تعیین مخلوط های مختلف که نسبت های گوناگونی از ذرات با اندازه ذره ای متفاوت را دارا باشند از روش دیاگرام سه تایی استفاده شده و بسته به هدف مورد نظر، منطقه مناسب تعیین گردیده است. یکنواختی توزیع دارو در فرمولاسیون ها، قبل و بعد از اعمال تنش مورد مطالعه قرار گرفته است تا تاثیر تنش ناشی از از دستگاه پرکنی مشخص گردد. نتایج بدست آمده نشان میدهند که: 1 مناسبترین پایه از نظر ریزش عمدتاشامل مخلوط هائی است که اندازه ذرهای آنها بزرگتر از 0.50mm و کوچکتر از 1.2mm باشند. اگر اندازه ذرهای کمتر از 0.50mm بوده و یااگر نسبت ذرات 0.50mm در مخلوط، از,20 تجاوز کند. زمان ریزش طولانی تر شده وامکان پر کردن ساشه ها با ماشینهای پیشرفته که توانایی تولید بالاتر از 300 ساشه در دقیقه را دارند کاهش می یابد. 2 اگر اندازه ذرهای بزرگتر از 1mm باشد. ریزش مطلوبی مشاهده شده ولی خطر پاره شدن کاغذ ساشه ها در نتیجه زبری خارج از اندازه ذرات پایه افزایش می یابد. علاوه بر این، میزان انحلال پایه در آب، رابطه معکوس با اندازه ذرات دارد. 3 اندازه ذرهای سفیکسیم تاثیر چندانی روی خصوصیات رئولوژیک پایه ندارد چرا که مقدار سفیکسیم در 2.5g از پایه فقط 40mg می باشد و این مقدار اندک، نمی تواند زمان ریزش پایه را تحت تاثیر قراردهد. 4 در صورتی که تنشی به فرمولاسیون نهایی (سفیکسیم+پایه) اعمال نشود. یکسان بودن تقریبی ذرات دارو ومواد جانبی کافی برای یکنواختی توزیع دارو می باشد ولی چنانچه فرمولاسیون نهایی تحت تنش (مخصوصالرزش) قرار گیرد. علاوه بر نزدیک بودن اندازه ذرهای، دانسیته دارو ومواد جانبی عامل تعیین کنندهای می باشد. نتایج فوق ناشن دهنده پیچیدگی مساله فرمولاسیون و تاثیر اندازه توزیع ذرهای و همچنین دانسیته پودرها روی یکنواختی توزیع داروست. نیازی به توضیح نیست که وقتی یکنواختی توزیع وجود نداشته باشد، نوسانات غلظت خونی دارو بسیار زیاد بوده واحتمال اینکه غلت پلاسمائی هرگز به منطقه درمانی نرسد بیشتر میگردد. با توجه به سرعت فوق العاده زیاد ماشین های جدید که می توانند در هر دقیقه بیشتر از 600 ساشه را پر نموده با درنظر گرفتن این امر که کنترل تمامی ساشه های تولید شده از نظر مقدار ماده موثره عملا" غیر ممکن است بنابراین، فقط با روش های آماری می توان یکنواختی توزیع را با خطای معینی پیش بینی نمود و به هر صورت این خطا همیشه وجود خواهد داشت اگر چه خطای یاد شده محدود وناچیز باشد به همان اندازه احتمال دارد که مریضی فقط از محصولاتی استفاده کند که مقدار داروی موجود کمتر از حد پیش بینی شده باشد. بنابر این لزوم مطالعه همه جانبه بیش از پیش روشن شده و جهت نیل به نتایج مطلوب، بایستی علاج واقعه راقبل از وقوع نموده و فرآوردههایی عرضه نمودکه در بدترین شرایط و نادرترین حالات از نظر آماری بتواند اثرات مورد نظر را ایجاد نماید.