بررسی اثرات ضددردی فلوکستین به روش تست فرمالین

Abstract

سیستم سروتونرژیک یکی از سیستمهای تعدیل کننده حس درد میباشد که تاکنون شواهد فراوانی مبنی بردخالت آن در کنترل درد وجود دارد. مطالعات نشان دادهاند که تجویز سروتونین و مهارکنندههای باز جذب آن چون داروهای رزپیرامین، آمی تریپتیلین و زیملیدین میتوانند در مدلهای آزمایشگاهی درد، بیدردی ایجاد نمایند. در مورد داروی فلوکستین که مهار کننده اختصاصی بازجذب سروتونین است تاکنون گزارشی مبنی براثر بی دردی آن در تست فرمالین که مدل مناسب بررسی دردهای مزمن در انسان می باشد وجود ندارد لذا در این پایاننامه برآن شدیم تا اثر این دارو راب ر درد ناشی از تزریق فرمالین مطالعه نماییم. تجویز مزمن فلوکستین به صورت خوراکی در دوز mgkg 08به مدت پنج روز بطور معنیداری بیدردی تولید کرد ولی در دوزهای mgkg 008 و mgkg 016اختلاف معنیداری با گروه کنترل مشاهده نشد. تجویز طولانی مدت فلوکستین به مدت پنج روز بصورتداخل صفاقی (i.p) در دوز mgkg 016بی دردی معنی داری را ایجاد کرد در صورتیکه در دوزهای mgkg 008و mgkg 004تغییرات معنی دار نبود. تزریق تک دوز فلوکستین به روش داخل بطن مغزی (i.c.v) با دوز ugrar 15و تجویز تک دوز فلوکستین بصورت i.p با دوز mgkg 032در مقایسه با گروههای کنترل مربوطه بطور معنیداری درد را کاهش داد. در این پایان نامه همچنین اثر مصرف توام فلوکستین و مورفین نیز مورد مطالعه قرار گرفت که نتایج حاصله نشان میدهد مصرف توام فلوکستین mgkg 032با مورفین mgkg 1آستانه درد را بطور چشمگیری افزایش میدهد که بیدردی حاصله تفاوت معنیداری را درمقایسه با مصرف هر کدام ا ز داروها به تنهایی دارد. بنابراین می توان پیشنهاد کرد که در صورت مصرف توام این دو دارو برای ایجاد اثر بی دردی می تواند دوز کمتری از مورفین استفاده کرد که متعاقب آن عوارض جانبی ناشی از مورفین نیز کاهش خواهد یافت. نتایج این مطالعه پیشنهاد می کند که فلوکستین می تواند در صورت مصرف طولانی مدت و یا حاد در مدل فرمالنی تست بیدردی ایجاد کند و بی دردی ایجاد شده به نحوی با سیستم اپیوئیدی مرتبط می باشد ولی برای مشخص شدن مکانیسم دقیق تداخل سیستم سروتونرژیک با سیستم اپیوئیدی نیاز به بررسی ها و مطالعات بیشتری می باشد.