مطالعه نظری کاربردهای درمانی لیپوزومها

Abstract

لیپوزومها، سیستمهای حامل دارو هستند که به طور امید بخشی در حال توسعه میباشند استفاده موفقیتآمیز از لیپوزومها،در درمان چندین نوع بیماری وجود یک منطق قوی را برای توسعه این سیستمها، اثبات کرده است. لذا امروزه توسعه فراوانی در استفادههای کلینیکی از این لیپوزومها، حاصل گشته است. عوامل دارویی متعددی کاندید انکپسولاسیون لیپوزومی میباشند که این متسلزم وارد شدن چندین بیوتکنولوژی است که اجازه طراحی فرمولاسیون برای درمان عفونتهای میکروبیال معین و کانسر و ... را میدهد. اکثر تولیدات با این هدف که یک کاهش توکسیته پایدار و توزیع مساعدتر فرمولاسیون دارویی در نواحی هدف، به وجود آید، تهیه شدهاند. همچنین از آنها به طور وسیعی برای بهبود شاخصهای درمانی داروهای فعال شناخته شده، استفاده شده است که دارای موفقیتهای چشمگیری نیز بوده است. اخیرا" برخی از فرمولاسیونهای دارویی لیپوزومی جواز حضور در کلینیک را یافتهاند . برخی نیز منتظر تایید می باشند و تعدادی نیز مراحل آزمایشات بالینی را طی می کنند. نکته قابل ذکر در اینجا این است که درک رفتار لیپوزومها در بدن و مکانیسمهای فیزیکی و شیمیایی آنها حاصل تداخل عمل لیپوزومها، داروها و سلولهای هدف، جهت استفاده و تجویز آنها در آینده ضروری می باشد. در دهههای گذشته، متدهای جدید گوناگونی جهت بهبود حمل دارو،پیشنهاد شده است که در بین آنها استفاده از لیپوزومها، جهت طولانی نمودن سطوح دارو، به دنبال تزریق یا هدایت دارو به مکانهای خاصی از بدن، توجه بیشتری را به خود معطوف کرده است. مزیت مهم لیپوزومها به عنوان سیستم حامل دارو از طبیعت دارای قابلیت سازگاری زیستی لیپیدها به کار گرفته شده، امکان آماده سازی آسانو تهیه آنها در سایر و اشکال متنوع، نشات گرفته است. هر چند که لیپوزومها دارای خواص معین مساعدی هستند که به آنها توانایی استفاده به عنوان سیستم های تحویل دارو را میدهد. استفاده از آنها دارای محدودیتهایی نیز می باشد که یکی از مهمترین آنها، ناتوانی عبور از سلولهای اندوتلیال مویرگها در بسیاری از ارگانها با منشاء کبد می باشد. توکسیته حاد و مزمن، ایمنوژنیستی تهیه لیپوزومها نیاز به توجه شدید، قبل از استعمال کلینیکی وزیکولها به عنوان سیستم تحویل دارو دارند که باید مورد بررسی قرار گیرند.