فرمولاسیون شیاف سالبوتامول و بررسی غلظت سورفکتانتها روی آزادسازی ماده موثره

Abstract

سالبوتامول یکآگونیست انتخابی گیرنده های بتا 2 آدرنرژیک است که در بیمارهای انسدادی برونشها، آسم و در پیشگیری و درمان زایمان زودرس به کار می رود. به علتک اهش عوارض جانبی وکاهش دوز مصرفی دارو و نیز برابر بودن فراهمی زیست در مقایسه با اشکال خوراکی،دراین تحقیق اقدام به فرمولاسیون شیاف سالبوتامول گردید. در مرحله اول شیاف سالبوتامول 10 میلیگرمی در پایه چرب ویتپسول H15 تهیه گردید. و پس از آن کنترلهای فیزیکوشیمیایی لازم اعم از بررسی شکل ظاهری ، کنترل وزنی، اندازهگیری نقطه ذوب وشکنندگی بر روی شیافهای مربوطه انجام پذیرفت که مطلوب بود. سپس شیافهای ساخته شده تعیین مقدار شدند و ماده موثره در آنها در حد استاندارد بود.در گام بعدی اقدام به اندازه گیری میزان داروی رهش یافته از شیافها گردید که زمان لازم برای آزاد سازی تمام دارو نزدیک به 180 دقیقه بود که عملا" شیاف در این مدت در رکتوم باقی نمی ماند. به همین دلیل و برای بهبود روند آزاد سازی ماده موثره اقدام به افزودن سورفکتانهای مختلف با غلظت های متفاوت به شیافها و مقایسه اثر آنها در افزایش آزاد سازی ماده موثره گردید. پس از افزودن سورفکتانتها و انجام کنترلهای فیزیکوشیمیایی لازم، روند آزاد سازی سالبوتامول از شیافهای حاوی سورفکتانت ، مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل حاکی از توانایی تمام سورفکتانتها، در افزایش آزادسازی ماده موثره در زمانهای اول نمونه برداری بود. از میان غلظتهای به کار رفته، غلظت075 درصد وزنی SLS 1 درصد آرلاسل 60 و 2 درصد توین 80 اثر بیشتری در این زمینه داشتند. که SLS با 075 درصد وزنی به علت اینکه با غلظت کمتری روند آزاد سازی را بهبود می بخشید مناسبتر تشخیص داده شد.