بررسی پایداری فیزیکوشیمیائی شربت فروس سولفات

Abstract

سولفاتفرو بعنوان داروی درمان کننده کمخونی است که شامل اشکال دارویی قرص، قطره و شربت در طرح ژنریک ایران می باشد. اشکال دارویی محلول سولفاتفرو عمدتا" مشکل ناپایداری دارند که در نتیجه اکسید شدن و تبدیل2 ( +Fe شکل موثر) به 3 ( +Fe شکل غیرموثر) می باشد. برای رفع این مشکل فرمولاسیونهای مختلف، باتغییر عوامل مختلف فرمولاسیون از قبیل آنتی اکسیدان و pH تهیه شد. نمونههای تهیه شده از لحاظ نوع بسته بندی به دو دسته عاری شده از اکسیژن بوسیله گاز N2 و بسته بندی معمولی که حاوی اکسیژن است تقسیم شدند و در روزهای0 ،14 ، 28و 56 به روش تیتراسیون ردوکتیمتری و به وسیله سریک سولفات VS 01 نرمال مورد سنجش قرار گرفتند. آنتی اکسیدانهای مورد استفاده در این بررسی اسیدسیتریک، اسیدآسکوربیک و سدیمفرمالدئید سولفوکسیلات بودند که فرمولاسیونهای حاوی آنها در pHهای22 ،38،* 5به وسیله آب بافره برای بررسی اثرات pH تثبیت شدند. نتایج نشان میدهد که فرمولاسیون تهیه شده با اسیدسیتریک از پایداری بیشتری برخوردار است و در صورت تنظیم pH در حدود 22 نمونه پایدارتر می شود. استفاده از اسیداسکوربیک بعنوان آنتی اکسیدان برای شربت سولفات فرو نتایج خوبی نشان نمیدهد. استفاده از سدیم فرمالدئید سولفوکسیلات با اینکه باعث کاهش اولیه در مقدار2 +Fe به همراه نوسان می شود، ولی در مدت نگهداری طولانی مدت میتواند مقدار2 +Fe را بخصوص در22= pH ثابت نگاه دارد. نتایج بررسی روی pH فرمولاسیونها نشان داد که در22 =pH شربتهای تهیه شده از پایداری بیشتری نسبت به pH های 38 و 58 برخوردارند.