مقایسه سه روش اندازه گیری پروتئین در ادرار

Abstract

سه روش اندازهگیری پروتئین در ادرار جهت یافتن کارآمدترین روش مورد مقایسه قرار گرفته است این سه روش که برای اندازهگیری پروتئین در ادرار بکار میروند عبارتند از:1 روش تری کلرواستیک اسید.2 روش پانسواس .3 روش سولفوسالیسیلیک اسید. از افراد به ظاهر نرمال در حالت ناشتائی ادرار صبحگاهی گرفته شد بعد از تعیین مقدار پروتئین در ادرار با سه روش ذکر شده مقدار مناسبی از آن را انتخاب کرده و غلظتهای متفاوتی از پروتئین با استفاده از سرم کنترل با پروتئین معلوم در آن تهیه شد که این غلظتهاعبارتند از :1 .20mg100ml2 . 40mg100ml 3 .60mg100ml4 .80mg100ml5 .100mg100ml6 . 120mg100ml7 . 200mg100ml8 . 300mg100ml9 . 400mg100ml10 . 500mg100ml سپس هر یک از این ادرارها با غلظت معلوم پروتئین با سه روش ذکر شده تعیین مقدار شد و اعداد بدست آمده با بکارگیری روشهای آماری باهم مقایسه شدند در این آنالیز روش پانسواس دقیق ترین روشی در میان سه روش بکاربرده شده برای اندازهگیری غلظت پروتئین در ادرار میباشد. چون میانگین نتایج بدست آمده غلظت پروتئین برحسب mg100 با این روش نست به هر غلظت پروتئین که بطور دستی به ادرار اضافه شد ه اختلاف معنیداری ندارد. (P value0.05)یعنی نزدیک به مقدار واقعی پروتئین اضافه شده است. اا در روش سولفورسالیسیلیک اسید و تری کلرواستیک میانگین مقادیر بدست آمده غلظت پروتئین بر حسب mg100 نسبت به هر غلظت پروتئین که به طور دستی به ادرار اضافه شده است دارای اختلاف معنیداری میباشد. (p value0.001) بنابر این دو روش اخیر در تعیین غلظت پروتئین ادرار نسبت به روش پانسواس دقیق نمیباشند. با توجه به این امر پیشنهاد میشود در آزمایشگاهها بهتر است جهت تعیین پروتئین در ادرار از روش پانسواس استفاده شود.