بررسی آنمی فقرآهن در بیماران دیالیزی
Abstract
پروپرانولول داروی بتا بلوکر موثری است که به صورت ملح هیدروکلراید و به طور وسیع در درمان بیماریهای قلبی عروقی از قبیل فشارخون، آنژین صدری و آریتمی قلبی مورد استفاده قرار میگیرد. با توجه به اینکه این دارو نیمه عمر بیولوژیکی کوتاهی دارد در نتیجه برای ایجاد غلظت خونی موثر در یک روز نیاز به تکرر دوز به صورت چندین بار در روز است که این مساله خود باعث مشکلاتی در رابطه با امر درمان از قبیل افزایش عوارض جانبی و یا فراموشی مصرف دارو توسط بیمار میشود. در نتیجه در سالهای اخیر تحقیقات زیادی در زمینه آهسته رهش کردن پروپرانولول انجام گرفته است که با مصرف یک الی دو بار اشکال دارویی آهسته رهش در هر روز، غلظت خونی موثر به مدت یک روز ایجاد میشود. در این بررسی سعی شده است تا روشهای مختلفی را که برای آهسته رهش کردن پروپرانولول از قبیل ماتریکس روکش دادن ، زیست چسب به کار رفته شرح داده شود. مثلا" در تهیه ماتریکس پلیمرهای NaCMC, HPMC کربوپل و ادراژیت و در تهیه زیست چسبها بوکالی پلیمرهای پلی کربوفیل، HPMC و کربوپل به کار رفته است زیست چسبی های بینی بر اساس آلومین سرم انسانی و اریتروسیت تهیه شده است. روشهای روکش دادن شامل تهیه میکروسفرهای پروپرانولول با استفاده از پلیمرهای ادراژیت ، سلولز استات بوتیرات، اتیل سلولز و تهیه بیدهای آهسته رهش با استفاده از پلیمرهای ادراژیت و موم میباشد. روشهای دیگر آهسته رهش کردن پروپرانولول شامل تهیه مزن سیلیکونی تهیه پرولیپوزوم با استفاده از لیستین زرده تخم مرغ به عنوان فسفو لیپید تهیه فرم شناور با استفاده از اولئیک اسید، استفاده از رزین تعویض کننده کاتیونی مانند آمبرلیت و دووکس (Dowex) و یا تهیه نمک لورات پروپرانولول می باشد.