بررسی رابطه ساختمان داروهای مختلف با سرعت رهش آنها از پلیمرهای هیدروفیل

Abstract

mHPMCK4 پلیمری است که مورد استفادهفراوانی درتهیه ماتریکسهایآهستهرهش دارد. در مورد مکانیسم رهش ازاین ماتریکسها به نظر میرسد که در اغلب موارد دیفوزیون سهم بیشتری دارد. جهت بررسی نحوه رهش داروهای دیگر، در این مطالعه از تکنیک، (QSPR) استفاده شده و رابطه بین ساختمان شیمیایی تعدادی ازداروهابا پارامتر های مختلف رهش بصورت کمی بررسی شد. بدین منظورابتدا ماتریکسهای حاوی 100mg پلیمرو100mgدارو در شرایط یکسان از نظرفشاربرای 15 داروی مختلف تهیه شد و سپس پروفایل رهش (ph=6.8) مورد بررسی قرار گرفت. پارامترهای رهش عبارت بودندازثابت سرعت رهش که بااستفاده از مدلهای مختلف کینتیکی رهش شامل درجهصفر، درجهیک، پپاس، هیگوشی و ویبولی محاسبه شدند, همچنین کارایی انحلال تا زمان8 ساعت (DEs)، درصد داروی آزاد شده در پایان8 ساعت و زمان لازم برای آزادسازی50 ,از دارو. پارامترهای بیان کننده ساختمان برای داروهای مختلف با استفاده از نرمافزارهای کامپیوتری مکانیک مولکولی، اربیتال مولکولی، تئوری گراف مولکولی و نیز نرمافزارهای محاسبه ضریب پخش و ضریب توزیع ظاهری اندازهگیری شدند. بااستفادهازنرمافزارهای MINITAB هرکدام از پارامترهای رهش در مقابل پارامترهای ساختمانی مورد آنالیز رگرسیون stepwise قرار گرفته و بدین ترتیب معادلاتی بدست آمد. معادله زید یک مثال از چنین معادلاتی است:logDE8=2.7280.285 دراین معادله X,X به ترتیب عبارتند از اندیس کاتیونی مولکولی خطیانشعابی درجه چهارم و تصحیح شده با استفادهازنرمافزارNEMESIS و logD عبارت است از ضریب توزیع ظاهری بین اکتانول و آب در PH برابر68 ، معادله فوق نشان میدهد که داروهای حاوی انشعابات بیشتر (بخصوص استخلافهای بیشتر بر روی حلقه) رهش کمتری دارند. همینطور اگرایناستخلافها حاوی هترواتم باشند کارائی رهش کاهش می یابد. با اینکه مولکولهای حاوی ممان دیپل بالا، DE8 بالایی نیز دارند. هیدروفوبیسیته ترکیبات اثر عکس برروی DE8 دارد. به طور کلی معادلات بدست آمده دراین تحقیق نشان دادند که داروهای حاوی انشعابات بیشتر رهش کندتر و کمتری دارند. هیدروفوبیسیته، حضوربندهای دوگانه و هترواتم ها نیز اثر منفی بر رهش دارد درحالیکه، ترکیبات دارای ممان دیپل بالاتر رهش بیشتر و سریعتری دارند. جالب اینکه هیچکدام از پارامترهای رهش با محلولیت داروهای مورد مطالعه رابطه معنی داری نداشته ومعادلات بطور کلی حاکی از این هستند که رهش از ماتریکسهای HPMC K4m بیشتر به کنش متقابل دارو پلیمر بستگی داردتا به کنش متقابل داروآب