تهیه پراکندگیهای جامد کاربامازپین و بررسی سرعت انحلال دارو از آنها

Abstract

کاربامازپین از جمله داروهای نامحلول در آب است که جذب خوراکی آن توسط سرعت انحلال محدود میشود. بنابراین افزایش سرعت انحلال این دارو ممکن است سرعت و وسعت بازدهی بدنی کاربامازپین را افزایش دهد. همچنین تکنیک پراکندگی جامد یکی از روشهای مناسب برای افزایش سرعت انحلال داروهای کم محلول در آب محسوب میشود. به همین منظور اقدام به تهیه پراکندگی جامد کاربامازپین و حامل شد و برای اینکه نتیجه بهتری کسب شود از حاملهای مختلف و نسبتهای مختلف استفاده شد. برای این کار از حاملهای کراسپوویدون و هیدروکسی پروپیل متیل سلولز (HPMC) و با نسبتهای1 به1،1 به 5و1 به 10دارو به حامل استفاده گردید. همچنین برای مقایسه نتایج بدست آمده اقدام به تهیه Treated دارو و نیز مخلوط فیزیکی دارو و حامل با نسبتهای فوق گردید. جهت تهیه پراکندگی جامد از روشهای همسایش و تبخیرحلال (SD) بهره برده شد. حلال استفاده شده در روش SD اتانول96 ,بود. جهت انجام تست انحلال از نمونهها، معادل 10 میلیگرم کاربامازپین خالص در داخل ظروف حاوی آب مقطر ریخته شد. سیستمهای تهیه شده به صورت invitro توسط تست انحلال، تفرق اشعه(XRD) X و طیف سنجی FTIR مورد ارزیابی قرار گرفتند و با مخلوط فیزیکی و داروی treated داروی خالص مقایسه گردیدند. و نیز برای بررسی اثرHPMC درمحلولیت دارو، تست محلولیت درحضور درصدهای مختلف HPMC صورت گرفت. پراگندگی جامد تهیه شده توسط SD درموردHPMC به قدری الاستیک بود که پودر کردن نسبت های 1:1 و 1:5 مقدور نبود بنابراین حامل HPMC برای روش SD مناسب نمیباشد. درسایرموارد، هر دو عامل درتمام نسبت هاو هردو روش هم سایش وSD سرعت رهش را نسبت به کاربامازپین خالص و مخلوط فیزیکی همان نسبتها سریعتر کردند. نتایج حاصل ازتست محلولیت افزایش محلولیت دارو درحضور HPMC ر اتا حدود 20برابر(برای غلظت15,) مبرم ساخت. برای بررسی هرگونه تداخل بین دارو وحامل طیف FTIR و XRD آنها مورد بررسی قرار گرفت.