فرمولاسیون ژل موضعی دیفن هیدرامین هیدروکلراید

Abstract

ژلها سیستمهای نیمه جامدی هستند که دست کم از دو جزء تشکیل شدهاند: جزء ژل کننده و مایعی که بعدا در جزء دیگر نفوذ می کند. ژلها بواسطه خواص منحصر به فرد خود مانند شفافیت زیاد، راحتی مصرف و قابلیت شستشو کاربرد زیادی در فرآوردههای داروئی و آرایشی یافتهاند. بعلاوه اینکه سرعت رهش دارو در آنها بسیار سریعتر از کرمها و پمادها است. در این پروژه فرمولاسیون و رهش دیفنهیدرامینهیدروکلراید از ژلهای آبی مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفت. دیفنهیدرامین یکی از بهترین آنتیهیستامینها است و بطور موضعی برای درمان کهیر، درماتیت آتوپیک، خارش و حساسیتهای پوستی به کار می رود. هیدروکسیپروپیلسلولز به عنوان عامل ژل کننده مورد استفاده قرار گرفت. تمامی فرمولاسیونها خواص فیزیکی خوبی داشتند. اتیلالکل به عنوان پرزرواتیو و عامل افزایش دهنده ویسکوزیته در غلظتهای بالاتر از20 ,وزنی وزنی مورد استفاده قرار گرفت. تعیین مقدار دارو با استفاده از اسپکتروفتومتر.U.V در nm 258 به انجام رسید. مطالعه رهش دارو با استفاده از سلهای مخصوصی انجام داده شد. کاهش میزان الکل باعث افزایش رهش دارو می شود اما به دلایل ذکر شده الکل نباید کاملا حذف شود. در کل رهش دارو از ژلها مورد قبول بود.