بررسی داروهای موثر بر هیپرپیگمانتاسیون و هیپوپیگمانتاسیون پوست
چکیده
ملانین مهممترین پیگمان چه از نظر کمی و چه از نظر کیفی است . این عامل بعد از طبقه شاخی ، مهمترین مانع طبیعی در برابر اشعه ماوراء بنفش نور خورشید میباشد . پیگمانتاسیون نرمال پوست تحت تاثیر عوامل متعددی صورت می گیرد که میزان و عمق ملانین از مهمترین آنها میباشد .میزان ملانین تولید شده تحت تاثیر فاکتورهای ژنتیک ، طول موج اشعه ماوراء بنفش ، میزان ترشح هورمون محرک ملانوسیتها و ...متغیر است . در این رساله به شرح فیزیولوژی پوست و شیمی تشکیل ملانین اشاره شده که در ادامه به اختلالات افزایش و کاهش این فرایند و نیز درمان آنها پرداخته ایم . بیماریهای مهم هیپرپیگمانتاسیون شامل ملاسماکک و مک لنتیگو و آکرونوز میباشد . در پروسه درمانی این بیماریها هدف ، کاهش ملانین و ملانوزوم ها و در صورت امکان ، تخریب ملانوسیت هاست . داروهای مهم تحت بررسی در این مورد هیدروکینون و تره تینوئین می باشد . بیماریهای شایع در اختلال هیپوپیگمانتاسیون شامل ویتیلیگو، پیتریازیس آلباو هیپو ملانوز منقوط ایدیوپاتیک است کهدر این موارد هدفهای درمانی شامل فعال بودن ملانوسیتها و در صورت امکان مهاجرت آنها از ذخایر ملانوسیتی موجود در فولیکولهای مو است . داروهای ارجح در این دسته ، پسورالن ها و مونوبنزن می باشد