بررسی فارماسیوتیکس بی حس کننده های موضعی پوستی

Abstract

جذب داروها از راه پوست شامل مجموعه ای از اعمال آزاد شدن ، نفوذ در طبقات پوست ، ورود در گردش خون و دفع است. درمورد فرآورده های موضعی ماده موثر دارویی بطور مداوم با سرعتی ثابت و یکنواخت آزاد می گردد و به عبارت دیگر روند آزاد سازی از سینتیک درجه صفر میباشد . مقدار داروی آزاد شده تابع غلظت آن در حامل فرآورده است و اندامهایی که دارای پرفوزیون خونی بیشتری هستند انتشار بیشتری از بیحس کننده موضعی در آنها صورت می گیرد .بیحس کننده های موضعی ترکیباتی هستند که باعث فقدان قابل برگشت احساس بوسیله ممانعت یا کم کردن انتقال ایمپالسهای عصبی ماور محل استعمال دارو می شوند . همچنین بی حس کننده های موضعی می توانند بعنوان ضد دردهایی که اغلب جهت از بین بردن درد بدون فقدان کنترل عصبی معرفی گردند. از بیحس کننده های موضعی بنزوکائین ، کوکائین ، تتراکائین ، لیدوکائین ، کرم ( Emlaلیدوکائین پریلوکائین) و غیره را می توان نام برد که طولانی اثرترین آنها احتمالا" تتراکائین است که بصورت اشکال دارویی مختلف در بازار تجاری وجود دارد . از بیحس کننده ها علاوه بر بیحس کنندههای موضعی در جراحیهادر بریدگیها و رفع خارش بکار می رود . عوارض جانبی آنها به دو صورت سیستمیک و موضعی است . اثرات قلبی عروقی بیحس کننده های موضعی تا حدی ناشی از اثرات مستقیم بر غشاءهای قلبی و عضلیه صاف و اثرات غیر مستقیم بر اعصاب خودکار است . سمیت عصبی آنها شایعتر بوده به صورت خواب آلودگی و اخلالات دردید و شنوای و بیقراری بروز پیدا می کند . عوارض جانبی داروهای بیحس کننده موضعی یا سیتوتوکسیکند یا آلژیک و به وسیله تظاهرات پوستی نظیر بیرنگ شدن ، درد ، ادم و خشکی پوست بروز پیدا می کند . میزان دوز مصرفی بیحس کننده های موضعی در گروههای سنی مختلف فرق می کند . از مصرف آنها در سه ماهه اول حاملگی باید خودداری نمود . گزارشی از عوارض آن در دوران شیردهی در دست نیست