بررسی اثر استفاده توام از مواد متخلخل و پلیمری در انحلال داروی سیناریزین

Abstract

مقدمه: یک روش وسیع برای مقابله با محدودیت محلولیت و انحلال در فراهمی زیستی داروها استفاده از فرم های آمورف دارویی می باشد. پایدارسازی فرمولاسیون های آمورف به وسیله ی آیروزیل برای داروهای خوراکی کم محلول بسیار مورد توجه قرار گرفته است.. انتظار می رود که آیروزیل رهش تسریع شده ای از دارو ایجاد نماید که به طور معمول متعاقبا با رسوب همراه می باشد.هدف: هدف از این مطالعه تهیه ی فرمولاسیونی از سیناریزین (داروی کلاس 2 بر اساس طبقه بندی BCS) است، که به همراه اودراژیت L100 (به-عنوان یک مهارکننده ی رسوب)، بر روی آیروزیل بارگیری می گردد. روش کار: نمونه های پراکندگی جامد و مخلوط فیزیکی با ترکیب دارو، آیروزیل و اودراژیت و با استفاده از روش روتاری اواپوراتور تهیه شدند. انحلال برون تنی در بافر فسفات با 8/6=pH انجام گرفت. به منظور مقایسه کمی انحلال نمونه ها، از سطح زیر منحنی نمودار غلظت-زمان در 8/6=pH استفاده شد.نتایج: آنالیز DSC نشان می دهد که داروی لود شده روی آیروزیل، فاقد هرگونه ساختار کریستالی یا نظم مشخص می باشد. نتایج تست انحلال نشان داد که مخلوط فیزیکی اودراژیت با داروی لود شده روی آیروزیل (µg.min/ml 81/151) نسبت به داروی اولیه ی کریستالی (µg.min/ml 24/50) و همچنین نسبت به فرمولاسیون که اودراژیت و دارو تواما روی آیروزیل لود شده است (µg.min/ml 35/135)، غلظت بالاتری ایجاد می کند. سرعت انحلال سیناریزین از فرمولاسیون سیناریزین لود شده روی آیروزیل با افزایش مقدار آیروزیل افزایش می یابد، اما در نسبت 1:10 از دارو به آیروزیل به حداکثر مقدار می رسد و همچنین مهار کنندگی کریستالیزاسیون هم با افزایش مقدار اودراژیت افزایش می یابد. نتیجه گیری: کارایی انحلال برون تن فرمولاسیون سیناریزین لود شده روی آیروزیل با افزودن فیزیکی اودراژیت به عنوان یک مهار کننده ی رسوب افزایش می یابد., Introduction: A widely investigated approach to circumvent solubility/dissolution-limited bioavailability is the use of amorphous drug forms. Stabilization of amorphous formulations via Aerosil (Ae) has gained considerable attention for oral delivery of poorly soluble drugs. The Ae is expected to generate accelerated release of the drug which is often associated with subsequent precipitation.Aim: The aim of the study was hence to develop a formulation through the co-loading of a BCS class II drug Cinnarizine (CNZ) with a precipitation inhibitor Eudragit L100 (Eu) onto the Ae. Methods: The solid dispersions and physical mixtures were prepared with drug, Aerosil and Eudragit and using the rotary evaporation method. The in vitro dissolution analysis was conducted under pH=6.8. The area under the concentration-time curve (AUC) values were calculated for pH=6.8, to provide a quantitative means of comparing the dissolution behavior of compositions.Result: DSC analysis shows that no crystalline structures of the drug are present in drug-loaded Ae formulations and no long-range order is established upon loading of the drug into Ae. In an in vitro assay, the CNZ-loaded Ae blended with Eu (151.81 µg.min/ml) achieved a markedly higher drug concentration over the crystalline CNZ (50.24 µg.min/ml) and over the CNZ-Eu co-loaded Ae (135.35 µg.min/ml). The dissolution rate of CNZ from the CNZ-loaded Ae increased with increasing Ae amount, but reached a maximum for 1:10 drug: Ae ratio and crystallization inhibition was increased with increasing amount of Eu.Conclusion: The in vitro performance of CNZ-loaded Ae is enhanced through physically addition of Eu as an appropriate precipitation inhibitor.