مطالعه شیوع تشنج در بیماران مسموم بستری در مرکز آموزشی درمانی سینا شهر تبریز و تعیین نوع سم در طول سال 96-1395
Abstract
مقدمه: مسمومیت با سموم و داروهای مختلف یکی از علل مهم تشنج بوده و تشنج از مهم ترین علایم مشاهده شده در مسمومیت ها می باشد، هدف از این مطالعه بررسی اپیدمیولوژیک شیوع تشنج در بیماران مسموم بستری در مرکز آموزشی درمانی سینا شهر تبریز در سال 96-1395 می باشد.مواد و روشها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی – مقطعی(cross-sectional) که در طول یک سال از تیر ماه 1395 لغایت خرداد 1396 تمام بیماران مسموم با داروها، مواد الکلی، مواد اپیوئیدی، سموم آفات نباتی و مواد محرک که دچار تشنج شده بودند و تحت درمان در بخش مسمومیت بیمارستان سینا ی تبریز بودند انتخاب شدند. کل حجم نمونه در طول یک سال بررسی 122 مورد بود. در بیماران انتخاب شده، فرم مشخصات فردی- اجتماعی و فرم اختصاصی عامل مسمومیت به روش مصاحبه در بالین بیمار تکمیل گردید. بعد از اتمام جمع آوری نمونه ها، داده ها کدگذاری و وارد رایانه گردید، سپس نتایج با استفاده ازآمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) در نرم افزار SPSS نسخه 21 استفاده گردید.نتایج: در این مطالعه میانگین سن بیماران 51/30 سال بود، 90 درصد مرد، 3/53 درصد مجرد، 9/77 درصد شهر نشین، بودند. 39 درصد مسمومین دچار تشنج دارای تحصیلات دیپلم و حدود 27 درصد آنان زیر دیپلم، و حدود 65 درصد آنان از لحاظ اقتصادی ضعیف بودند. حدود 51 درصد بیماران به علت خودکشی مسموم شده بودند، 20 درصد آنان اختلالات روحی روانی از نوع افسردگی داشتند، 76 درصد سیگاری، 49 درصد معتاد و 29 درصد بیماران سابقه مصرف الکل را داشتند. در حدود 74 درصد بیماران تشنج تونیک کلونیک و 71 درصد آنان تشنج تکی یا یکبار داشتند. عمده ترین عامل مسمومیت، مواد اپیوئیدی بود که ترامادول با 5/61 درصد بیشترین عامل را به خود اختصاص می داد.نتیجه گیری: نتایج بیانگر این مطلب است که شیوع تشنج ناشی از مسمومیت با مواد اپیوئیدی در قشر جوان و با قصد خودکشی بیشتر است، لذا پیشگیری از چنین مسمومیت هایی از اهمیت خاصی برخوردار است و بایستی از طرف مسئولین امر مورد توجه قرار گیرد.