بررسی اثر سیلی مارین بر درد ناشی از وین کریستین در موش

Abstract

مقدمه : وین کریستین یک داروی آنتی نئوبلاستیک است که میتوز سلول‌ها را درمرحله متافاز مهار میکند و ممکن است درمتابولیسم اسیدهای آمینه نیز دخالت ‌نماید درمان طیف وسیعی از سرطان ها از جمله لوسمی حاد و مزمن لنفوبلاستیک،میوبلاستیک، سرطان ریه و تخمدان به کار برده می شود.سیلی مارین یک کمپلکس فلاونوئیدی، دارای اثرات آنتی اکسیدانی بوده در مشکلات کبدی استفاده می شود. سیلی مارین از طریق تثبیت غشای سلول ها ، جلوگیری از پراکسیداسیون لیپیدها و مهار رادیکال های آزاد این کار را انجام میدهدهدف: هدف ما از این مطالعه بررسی تاثیر سیلی مارین بر ازدیاد حساسیت به بود. Tail-flickبه درد ناشی از وین کریستین با روش تست و با داروی استاندارد مورفین به عنوان ضد درد قوی مقایسه کردیممواد و روش: در این مطالعه از 56 عدد موش نر سوری با محدوده وزنی25-30 گرم استفاده شد. درد نوروپاتیک با تزریق داخل صفاقی وین کریستین (1میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن) ایجاد گردید.سیلی مارین در دوز های 100،50،25 میلی گرم Tail flickبه ازای هر کیلوگرم وزن تزریق شده وآستانه درد با روش بررسی شد.نتایج: تزریق داخل صفاقی سیس پلاتین باعث ایجاد آلودینیا در روز 15 شد. تجویز سیلی مارین با دوز 100 میلی گرم به ازای وزن موش توانست افزایش معنی داری در زمان تاخیر(Latency time) در مقایسه با گروه کنترل ایجاد کند ولی اثرات ضد دردی آن در مقایسه با مورفین کمتر بود.نتیجه گیری: با توجه به یافته ها سیلی مارین می تواند برای کنترل ازدیاد حساسیت به درد ناشی از وین کریستین استفاده شود بدون اینکه به اثرات ضد دردی آن مقاومت ایجاد شود., Background: vincristine is an antineoplastic agent that is used widely in chemotherapy regimens to treat a variety of malignancies including ALL, lymphomas,sarcomas.It induces painful peripheral neuropathy at highdoses. Silymarin, an antioxidant flavonoid complex derived from the herb milk thistle (Silybum marianum), is frequently used in the treatment of liver diseases which it is capable of protecting liver cells directly by stabilizing the membrane permeability through inhibiting lipid peroxidation and scavenging free radicals. Objectives: the aim of this study was to investigate the effect of silymarin on vincristine induced pain in rats by using the Tail-flick test. Moreover, we compared the analgesic effect of silymarin and morphine (as a standard analgesic drug) on pain induced by vincristine. Materials and Methods: The study was performed using 56 Adult male mice, weighing 25-30 g. Neuropathic pain was induced by intraperitoneal (IP) administration of vincristine (1mg/kg). The required dose of silymarin was dissolved in 1ml of propylene glycol and the effect of silymarin (25, 50,100 mg/kg,IP) on vincristine induced pain was assessed using the Tail-flick test. Results: IP administration of vincristine (1 mg/kg) produced significant (P < 0.05) alodynia on day 15. Silymarin (100 mg/kg,IP) caused significant(P < 0.01) increase in tail-flick latency time, in comparison with control group but the analgesic effect of morphine (5 mg/kg, IP) was greater than silymarin. Conclusions: Our results showed that silymarin reduced vincristine-induced pain. We suggest that silymarin can be used clinically for improving vincristine-induced pain in cancer patients, without any limitations such as tolerance to analgesic effect. Conclusion: our result showed that silymarin reduce vincristine-induced pain we suggest that silymarin can be used clinically for improving vincristine-induced pain in cancer patients, without any limitation such as tolerance to analgesic effect.